بررسی اثر بخشی آموزش رفتار ابراز وجود بر اجتناب شناختی و آمیختگی شناختی دانش آموزان پایه ششم مدارس دخترانه شهر زابل

این پژوهش با هدف بررسی اثر بخشی آموزش رفتار ابراز وجود بر اجتناب شناختی و آمیختگی شناختی دانش آموزان پایه ششممدارس دخترانه شهر زابل انجام شد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی است این پژوهش نیمه آزمایشی با دو گروه آزمایش وکنترل در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون می باشند. جامعه آماری این پژوهش, شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه ششمشهر زابل در سال ۱۳۰۱-۱۴۰۲ بود. برای انتخاب نمونه ابتدا از بین ۵ مدردو دختر آنه راهنمایی شهر زابل، به روش نمونه گیریتصادفی خوشه ای دو مرحله ای ابتدا یک مدردو و سپس یک کلاس به صورت تصادفی انتخاب شد. از بین افراد به صورت تصادفیدر دو گروه آزمایش ۲۰ نفر و در گروه ۲۰ نفر قرار داده شدند. ابزار اندازه گیری دو پرسش نامه انعطاف پذیری روا نشناختی(اجتناب شناختی ) بوند و همکاران (۲۰۱۱) و پرسشنامه استاندارد آمیختگی شناختی گیلاندرز و همکاران (۲۰۱۰) و محتوایمداخله برنامه آموزش رفتارهای ابراز وجود (به نقل از رنجبر و فکری، ۱۳۹۵) شامل ‎۹ جلسه ۴۵دقیقه ای به صورت هفته ای دوجلسه برگزار شد. در این پژوهش جهت تحلیل یافته ها از نرم افزار spss۲۶ و جهت بررسی فرضیه های پژوهش از آزمون تحلیلکوواریانس استفاده شد. نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل داده هاء نشان داد: تفاوت بین دو گروه گواه و آزمایش از نظر آماری درسطح معناداری (p<۰.۰۰۱) معنا دار می باشد و نتایج حاکی از آن است که آموزش رفتار ابراز وجود بر اجتناب شناختی وآمیختگی شناختی دانش آموزان پایه ششم مدارس دخترانه شهر زابل اثربخش بوده است.

کلیدواژه ها:

آموزش رفتار ابراز وجود ، اجتناب شناختی ، آمیختگی شناختی