اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم شناختی هیجان و اضطراب وجودی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

مقدمه: بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با عوامل تنش زای متعدد جسمی و روانی مواجه هستند که منجر به کاهش کیفیت زندگی آنان می شود. با توجه به ارتباط تنظیم شناختی هیجان و اضطراب وجودی با بیماری های سیستم اعصاب مرکزی، یکی از روش هایی که می تواند به توانبخشی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس کمک نماید، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم شناختی هیجان و اضطراب وجودی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود.روش: طرح تحقیق نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. نمونه پژوهش ۲۶ بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شهرستان رشت در سال ۱۳۹۷ بود که به طور در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، ۲۰۰۱) و پرسشنامه اضطراب وجودی (گود و گود، ۱۹۷۴) در مراحل قبل و بعد از درمان استفاده شد. گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه، تحت درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند ولی گروه گواه هیچ گونه درمانی دریافت نکرد. داده های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری تحلیل شدند.نتایج:نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیری نشان داد که درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود تنظیم شناختی هیجان و اضطراب وجودی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس تاثیر دارد (۰۰۱/۰>p).بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند در بهبود نشانه های شناختی و هیجانی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس از کارایی لازم برخوردار باشد.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، تنظیم هیجان ، اضطراب وجودی ، مولتیپل اسکلروزیس