نقش سبک های فرزندپروری و خودکارآمدی تحصیلی در پیش بینی شایستگیتحصیلی دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی سبک های فرزندپروری و خودکارآمدی تحصیلی بر اساس شایستگیتحصیلی در دانش آموزان شهرستان الیگودرز بود. پژوهش حاضر از نوع کاربردی، از حیث روش همبستگیبا تحلیل رگرسیون می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان مقطع متوسطه اول شهرستان الیگودرزدر سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ که با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه ۲۰۰ نفر محاسبه شد که باروش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای برگزیده شدند. ابزار پژوهش مقیاس ارزیابی شایستگی تحصیلی دیپرنا و الیوت ۱۹۹۹، پرسشنامه سبک های فرزندپروری دیانا بامریند ۱۹۷۲ و پرسشنامه خودکارآمدیتحصیلی جینک و مورگان ۱۹۹۹ بود. داده ها از طریق رگرسیون خطی چندگانه و با استفاده از نرم افزارآماری spss-۲۶ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. متغیرهای سبک های فرزندپروری و خودکارآمدی تحصیلی می تواند ۶۴ درصد شایستگی تحصیلی را پیش بینی کند. عوامل سبک مقتدرانه B=۰/۵۰ خودکارآمدی تحصیلی B=۰/۲۸ در سطح ۰/۰۱ با شایستگی تحصیلی رابطه معنادار داشتند P<۰/۰۱ و همچنین سبک مستبدانه B=-۰/۲۰ با شایستگی تحصیلی رابطه منفی و معناداری دارد و بین سبک فرزندپروری سهل گیرانه و شایستگی تحصیلی هیچ گونه رابطه معناداری کشف نشد P>۰/۰۱ با استفاده از نتایج این پژوهش، ضمن برنامه ریزی های لازم جهت آموزش خانواده ها و معلمان و سایر ارگان های مرتبط، زمینه را برای تقویت سبک فرزندپروری مقتدرانه، خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان فراهمکنند تا از این طریق بتوان از مصائب و کاستی های ناشی از ضعف شایستگی تحصیلی دانش آموزان کاست

کلیدواژه ها:

شایستگی تحصیلی ، خودکارآمدی تحصیلی ، سبک های فرزندپروری ، دانش آموزان