طراحی یک سیستم هوشمند پیش بینی کیفیت زندگی مهاجران ایرانی بر اساس شاخص های کیفیت زندگی WHO وتست شخصیت شناسی نئو

سالانه تعداد قابل توجهی از مردم از کشوری به کشور دیگر مهاجرت می کنند. مهاجرت از ایران اغلب مهاجرت تحصیلی و یا کاری است . بیشترین مهاجرت ایرانیان به امریکا، کانادا، سوئد، آلمان، امارات و ترکیه است . یکی از مسایل و اهداف مهمی که در مهاجرت مطرح است ، ارتقاء کیفیت زندگی است . گاهی یک مهاجر به امید زندگی بهتر و صرفا از طریق درآمد بیشتر اقدام به مهاجرت می نماید اما پس از مهاجرت با وجود درامد بیشتر و امکانات اجتماعی و رفاهی بیشتر، کیفیت زندگی او افزایش پیدا نمی کند. در این پژوهش جدیدترین تعریف کیفیت زندگی توسط سازمان بهداشت جهانی و ویژگی های شخصیتی مبتنی بر تست نئو در مهاجران ایرانی که به کشورهای مختلف مهاجرت نمودهاند مورد بررسی و واکاوی هوشمند قرار گرفته است . نتایج نشان می دهدکیفیت زندگی بعد از مهاجرت در افراد با ویژگی های شخصیتی مختلف متفاوت است . در سیستم پیشنهادی که مبتنی بر یادگیری با ناظر طراحی شده، دادههای ۲۰۰ ایرانی مهاجرت کننده به کشورهای مختلف آسیایی ، اروپایی و امریکا، به کمک پرسشنامه جمع آوری و در پایگاه داده ذخیره شده است . این سیستم ، به افراد در فکر مهاجرت کمک می کند که با توجه به دادههای علمی ، واقعی و دانش استخراج شده ی نهفته در زندگی افراد مهاجرت کننده بهترین تصمیم را اخذ کنند. در این سیستم از رگرسیون به عنوان کلاسیفایر با ناظر جهت دسته بندی استفاده شده است . دقت نتایج ۵.۸۷ % ارزیابی شده است .

کلیدواژه ها:

مهاجرت ، کیفیت زندگی ، تست نئو ، سیستم هوشمند ، Logistic Regression ، GradientBoostingClassifier ، Support Vector Machine