بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی و سبک زندگی با رضایت شغلی آموزگاران پایه ششم شهرستان آمل سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱

پژوهش حاضر با هدف تبیین رابطه بین ویژگی های شخصیتی و سبک زندگی با رضایت شغلی آموزگاران پایه ششم انجام گرفته است . روش تحقیق ، توصیفی از نوع همبستگی بوده است . جامعه آماری این پژوهش آموزگاران پایه ششم شهرستان آمل بوده که در بهار سال ۱۴۰۲ مشغول به کار بوده اند و تعداد ۱۱۰ نفر از طریق نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری این پژوهش شامل پرسشنامه معتبر و استاندارد شده ابعاد شخصیتی پنج عاملی - NEOPI-FF فرم کوتاه، پرسشنامه سبک زندگی LSQ و پرسشنامه رضایت شغلی بری فیلد و روث می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی و توصیفی استفاده شده است که در سطح آمار استنباطی از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شده که پس از تجزیه و تحلیل داده ها نتایج نشان داد که رابطه معناداری بین ویژگی های شخصیتی با رضایت شغلی آموزگاران وجود دارد(۴۲۱/۰ .(r = رابطه معناداری بین سبک زندگی با رضایت شغلی آموزگاران وجود دارد(۲۰۰/۰.(r = همچنین نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد ویژگی شخصیتی انعطاف پذیری و سبک زندگی پیش بینی کننده ی معنادار رضایت شغلی است . در پایان بر اساس نتایج و در راستای آن پیشنهادهای کاربردی و پیشنهادهایی برای پژوهش های آتی ارایه شده است .

کلیدواژه ها:

ویژگی های شخصیتی ، سبک زندگی ، رضایت شغلی ، شهرستان آمل