نقش تربیتی و روان نشناسی کودکان و نوجوانان در محیط خانواده

خانواده مهم ترین نهادی است که ارزشهای اخلاقی را به افراد آموزش می دهد. خانواده می تواند اعضای خود را طوری تربیت کند که از انحرافات و گمراهی های امروزی دوری کند و در عوض یک فضای سالم به وجود بیاورد. اگر بخواهیم یک جامعه با اخلاق داشته باشیم باید آن را از خانه و توسط خانواده بیاموزیم نقش خانواده در تمام مراحل زندگی ما قابل لمس و شناسایی است . خانواده اساسی ترین واحد جامعه است ، به همین دلیل برخی از پژوهشگران خانواده را ستون فقرات یک جامعه می دانند، در واقع آن را نمونه کوچک شده یک جامعه قلمداد می کنند؛ آمار ازدواج و طلاق به همین دلیل سلامت آن جامعه را نشان می دهند. همه ما اولین چیزها را در خانواده یاد می گیریم . عشق ، احترام، مسئولیت ، قدرت و... همه در کودکی و در خانواده شکل می گیرند انسان موجودی تربیت پذیر و قابل تغییر است . تربیت عبارت است از هدایت و رشد همه جانبه ی شخصیت فرد که شامل ابعاد مختلف جسمانی ، شناختی ، عاطفی ، رفتار فردی و رفتار اجتماعی می شود. در این مقاله نقش خانواده در شکل گیری بعد رفتاری شخصیت کودک و نوجوان و برخی عوامل دخیل در آن از جمله دوستان، هم سالان و انتخاب دوست مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است . همچنین اهمیت و جایگاه خانواده و نیز ارتباط متقابل کودک و نوجوان با آن تحلیل ، بررسی و توصیف شده است . از دیدگاه اسلام (آیات و روایات) علاوه بر مهم شمردن نقش خانواده و سایر عوامل ، نقش همسالان و دوستان ازجایگاه ویژهای برخوردار است . نوع دوستان و همسالان و نوع اعتقاد، فرهنگ و رفتار آنها در سعادت و شقاوت کودک و نوجوان موثر هستند.

کلیدواژه ها:

خانواده ، تربیت ، کودکان و نوجوانان