سبک های دلبستگی و احساس تنهایی در گرایش به جنس مخالف مطالعه ای در بین دانشآموزان دختر ناحیه ۲ ارومیه

دوران نوجوانی از مهم ترین و با ارزشترین دوران زندگی هر فرد محسوب می شود. این مرحله بینابینی ، در گذر از کودکی به بزرگسالی ، سرآغاز تحولات و دگرگونی های جسمی و روانی بوده که منجر به ایجاد نیازهای متفاوت مخصوص این گروه سنی می گردد. ورود به نوجوانی ، فرد را با مشکلات فراوانی درگیر می کند. بنابراین این مطالعه با هدف ارتباط سبک های دلبستگی و احساس تنهایی در گرایش به جنس مخالف در دانش آموزان دختر متوسطه دوم انجام شده است . جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر ارومیه در سال تحصیلی ۱۴۰۲- ۱۴۰۱ بود که از این تعداد ۱۱۸ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری دادهها شامل پرسشنامه های سبک دلبستگی کولینز و رید (۱۹۹۰)، احساس تنهایی راسل و همکاران (۱۹۸۰)، گرایش به جنس مخالف شاهآبادی و سلیمانی (۱۳۸۹) بود. پس از تکمیل ، پرسشنامه ها جمع آوری و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمونهای آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون تجزیه و تحلیل گردید. نتایج حاکی از آن بود که سبک دلبستگی ایمن بر گرایش به جنس مخالف در دانش آموزان مورد مطالعه تاثیر منفی و معنادار (۰۰۲/۰(P= و سبک دلبستگی اجتنابی بر گرایش به جنس مخالف در دانش آموزان تاثیر مثبت و معناداری دارد (۰۱/۰.(p< همچنین سبک دلبستگی اجتنابی بر گرایش به جنس مخالف رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد (۰۰۱/۰.(p<

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، سبک های دلبستگی ، احساس تنهایی ، گرایش به جنس مخالف