بررسی الگوهای سینوپتیکی اینورژن درتهران با استفاده از تحلیل عاملی

پایداری جوی ناشی از وارونگی دمایی یکی از مهمترین علل افزایش پتانسیل آلودگی هوا به خصوص در کلان شهرها از جمله شهر تهران است. بنابراین اینورژن یکی از عوامل اساسی در تشدید آلودگی شهر تهران میباشد .محاصره شدن تهران در یک فضای کمانی شکل جریان های غربی و جنوب شرقی از خاصیت پالایش مؤثری برخوردار نیست و لذا هوای تهران در اکثر مواقع ساکن و بی تحرک است و در نتیجه این وضعیت منجربه پدیده خطرناک وارونگی هوا یا دمایی میگردد در این تحقیق، ابتدا آمار روزانه اینورژن های تهران طی ماههای فصل پاییز و زمستان برای دوره آماری از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹ از سازمان هواشناسی تهیه شد. برایطبقه بندی داده های فشار، از روش تحلیل عاملی استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که وارونگی دما یی طی دوره مورد پژوهش در شهر تهران، در تمام فصول سال برقرار بوده که بیشترین قطر لایه وارونگی در فصل پاییزو زمستان بوده و بیشترین مقدار قطر، در ماه نوامبر و ژانویه بوده است. همچنین از بین الگوهای مربوط به توده همزمان بالای شمال شرق ایران(روی دریاچه آرال) و شمال غرب و شرق ترکیه، الگوی مربوط به پرفشار سیبری و الگوی مربوط به پرفشار زاگرس بیشترین حالت و پایداری شدید نسبت به بقیه سامانه ها را داشته و معمولاً از بین این سیستم ها پایداری پرفشاری سیبری نسبت به بقیه سیستم ها بیشتر بوده است و زمانیکه با پرفشار قسمت شمال غربی ایران همراه می شود شدت آن بیشتر می شود