تاثیر آلودگی نفتی بر ظرفیت باربری پی نواری مستقر بر ماسه مسلح با ژئوسل تحت بار خارج از مرکز

نفوذ نفت خام و مشتقات آن به خاک علاوه بر مشکلات مخرب و زیان آور زیست محیطی، منجر به تغییراتی در رفتار مکانیکی خاک می شود. هدف این مطالعه ارزیابی ظرفیت باربری پی های نواری مستقر بر ماسه ی آلوده به نفت مسلح با ژئوسل تحت بار خارج از مرکز از طریق مدل سازی عددی با استفاده از PLAXIS ۲D است. رفتار پی بر اساس محتوای مختلف نفت با مقادیر ۰، ۳، ۶، ۹ و ۱۲ درصد تحت بارگذاری با خروج از مرکزیت های مختلف e/B=۰, ۱/۱۲, ۱/۶, ۱/۳ مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج عددی نشان داد که آلودگی خاک بر عملکرد پی های نواری اثر منفی دارد، به طوری که افزایش محتوای نفت منجر به کاهش ظرفیت باربری پی می شود. مشاهده شد که تقویت خاک بستر با ژئوسل موجب افزایش ظرفیت باربری پی مستقر بر محیط آلوده به نفت به ازای مقادیر مختلف خروج از مرکزیت می شود. اثر تقویت با ژئوسل برای خاک آلوده بیشتر از خاک تمیز بود. علاوه بر این، با افزایش محتوای نفت و افزایش نشست، ضریب بهبود ظرفیت باربری (IF) افزایش یافت. همچنین، مشاهده شد که اثر تقویت کننده با افزایش خروج از مرکزیت بار برای هر دو خاک تمیز و آلوده افزایش می یابد. علاوه بر این، استفاده از ژئوسل ها زمانی موثرتر بود که بارگذاری خارج از هسته فونداسیون باشد، یعنی e/B>۱/۶. همچنین، کج شدن پی حول محور خط مرکزی آن به دلیل خروج از مرکزیت بار و همچنین تقویت خاک با ژئوسل منجر به کاهش ناحیه متاثر از تنش و در نتیجه عمق جابجایی خاک در زیر پی شد.

کلیدواژه ها:

ظرفیت باربری ، پی نواری ، ژئوسل ، ماسه ، خروج از مرکزیت ، آلوده به نفت