رابطه هوش معنوی و منبع کنترل درونی با سلامت روان در دانشجویان

هدف پژوهش حاضر، تعیین رابطه هوش معنوی و منبع کنترل درونی با سلامت روان در دانشجویان بود. در این پژوهش، به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای ۴۰۰ نفر از دانشجویان دختر و پسر مقطع کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز انتخاب شدند. شرکت کنندگان در پژوهش، پرسشنامه هوش معنوی-۲۴ (SISRI-۲۴)، منبع کنترل درونی نوویکی استریکلند (LOCQ)، و سلامت عمومی (GHQ-۲۸) را تکمیل کردند. نتایج محاسبه همبستگی های ساده نشان داد که هوش معنوی و سه بعد آن (معناداری شخصی، هوشیاری متعالی، و گسترش حالت هوشیاری) با سلامت روان رابطه مثبت و معناداری دارند، اما رابطه بین تفکر انتقادی (یکی از ابعاد هوش معنوی) و سلامت روان معنادار نیست. به علاوه، منبع کنترل درونی با سلامت روان رابطه مثبت و معناداری دارد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان دادند که در پیش بینی رگرسیون ابعاد هوش معنوی (تفکر انتقادی، معناداری شخصی، هوشیاری متعالی، و گسترش حالت هوشیاری) با سلامت روان نشان داد که تنها معناداری شخصی، قادر به پیش بینی ۰/۰۵ از سلامت روان است.