اثر منگنز، آهن و باکتریهای محرک رشد بر برخی ویژگیهای کمی و کیفی قارچ دکمهای (Agaricus bisporus)

کشت و پرورش قارچ دکمه ای(Agaricus bisporus)  وابستگی شدیدی به افزودن مکمل های زیستی (نوع و فعالیت ریزجانداران موجود در بستر) و غیرزیستی به بستر کشت دارد. در این مطالعه اثرات منگنز و آهن به عنوان مکمل شیمیایی و باکتری های ازتوباکتر کروکوکوم، سودوموناس پوتیدا، آزوسپیریلوم لیپوفروم، باسیلوس سابتیلیس، انتروباکتر کلوآسه، مخلوط سیانوباکترها به عنوان مکمل های زیستی بر رشد و عملکرد قارچ خوراکی در دو آزمایش جداگانه و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج، اثر مثبت افزودن مکمل زیستی ازتوباکتر کروکوکوم (۹/۱۸ درصد) و سودوموناس پوتیدا (۲/۸ درصد) را بر عملکرد قارچ نسبت به شاهد(p≤۰.۰۵)  نشان داد. در بین باکتری های استفاده شده در تیمار زیستی، باکتری های ازتوباکتر کروکوکوم و سودوموناس پوتیدا تاثیر بیشتری نسبت به بقیه باکتری ها داشتند. اگرچه کاربرد تیمار شیمیایی (Mn +Fe)  در زمان آغاز برداشت و وزن قارچ برداشت شده در فلش اول تاثیر گذاشت، اما وزن کل قارچ تولید شده و عملکرد اختلاف معنی داری با شاهد نداشت. با این حال، میزان عملکرد قارچ خوراکی نسبت به شاهد، ۲/۱۱ درصد افزایش یافت. میزان تنفس میکروبی پایه در کمپوست مرحله خاکدهی و پس از آن در پسماند کمپوست قارچ (SMC)  در تیمار زیستی بیشتر از تیمار شاهد آن بود که نشان دهنده فعالیت میکروبی و تجزیه ترکیبات آلی کربنی بیشتر در طول دوره رشد قارچ خوراکی بود.

کلیدواژه ها:

اسپانزنی ، سودوموناس پوتیدا ، عملکرد ، قارچ خوراکی ، محرک رشد گیاه