بررسی خشک کردن برگه های توت فرنگی با استفاده از آبگیری اسمزی

چکیده   فرآیند خشک کردن اسمزی، استفاده از محلول هیپرتونیک (اسمزی) جهت کاهش آب در محصول می­باشد. در این پژوهش بهینه سازی خشک کردن توت فرنگی بر مبنای ویژگی­های شیمیایی وحسی مورد مطالعه قرار گرفت. برای انتخاب بهترین تیمار اسمزی جهت تولید برگه­های توت فرنگی خشک شده از میزان آب خارج شده و مواد جامد جذب شده در طی ۵ ساعت و در زمان­های ۱، ۲، ۳، ۴ و ۵ ساعت توسط محلول­های اسمزی مختلف در دو دمای متفاوت استفاده شد. تیمارهای مورد استفاده شامل محلول های اسمزی مختلف و غلظت­های مختلف کلرید کلسیم (۷۵/۰ و ۵/۱%) و دماهای ۳۵ و ۴۵ درجه سانتیگراد بود. نتایج نشان داد که در بین ۸ تیمار مختلف، تیمار ۸ (محلول اسمزی حاوی ۵۰%  فروکتوز به همراه ۲۰% ساکارز، کلرید کلسیم ۵/۱%، دمای ۴۵ درجه سانتیگراد و زمان ۵ ساعت) به نحو بهتری توانست باعث خشک کردن اسمزی توت فرنگی­ها شود و به عنوان بهترین تیمار شناخته شد. در نمونه­های توت فرنگی خشک شده به روش اسمزی و کنترل به ترتیب میزان رطوبت (۲۸ و ۸۸%)، pH (۵۵/۳ و ۱۵/۳)، اسیدیته (۰۴۳/۰ و ۰۵۳/۰%)، بریکس (۲۴ و ۶%)، قند کل (۵/۱۴ و ۵/۴%)، ویتامین  C(mg/۱۰۰ g۹ و ۵/۲۵) و آنتوسیانین (mg/kg۵/۷۵ و ۷۵/۱۰۲) بودند. همچنین ویژگی­های حسی توت فرنگی­های خشک شده اسمزی دارای ظاهر، رنگ، سفتی و عطر و طعم بهتری نسبت به نمونه کنترل بودند.

کلیدواژه ها:

کلید واژگان: خشک کردن اسمزی ، توت فرنگی ، ویژگی های شیمیایی و حسی ، ویتامین C ، آنتوسیانین