ارتباط رضایت شغل و تعهد سازمانی در کارکنان فدراسیون های ورزشی

هدف از انجام این تحقیق بررسی ارتباط رضایت شغلی و تعهد سازمانی در کارکنان فدراسیون های ورزشی منتخب است. امروزه صاحب نظران و اندیشمندان بر اهمیت و نقش نیروی انسانی به عنوان عامل توسعه کشور واقف بوده و مهم ترین سرمایه هر سازمان را نیروی انسانی آن می دانند. صاحب نظران، رضایت شغلی را حالت عاطفی مثبت و خوشایندی می دانند که حاصل ارزیابی فرد از شغل یا تجارب شغلی او است. تعهد سازمانی نیز نوعی حالت روانی است که بیانگر تمای، نیاز یا الزام فرد جهت ادامه خدمت در سازمان می باشد. این تحقیق از نظر روش اجرا پیمایشی و به لحاظ هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری این تحقیق را فدراسیون های ورزشی موجود در کشور تشکیل می دادند که تعداد 5 فدراسیون به عنوان نمونه انتخاب شدند. تعداد کارکنان این فدراسیون ها 203 نفر بود که با استفاده از جدول مورگان 136 نفر به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخب شدند. در این تحقیق از پرسشنامه سنج رضایت شغلی (JDI) و تعهد سازمانی لاوری و لامتروی (1998) استفاده شد. روایی این پرسشنامه ها توسط اساتید مدیریت ورزشی مورد تأیید و پایایی آن ها از طریق نمونه اولیه و محاسبه آلفای کرونباخ به ترتیب 0/89 و 0/87 به دست آمد. در این تحقیق از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون کلموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان) استفاده شد. یافته های تحقیق نشان دهنده رابطه معناداری میان رضایت شغلی و تعهد سازمانی است (P<0/01) همچنین نتایج نشان داد که ابعاد رضایت شغلی پیش بینی کننده معناداری برای تعهد سازمانی می باشند. با توجه به ارتباط مستقیمی که بین این دو عامل وجود داشت و از آنجایی که وجود رضایت شغلی بر تعهد کارکنان می افزاید، از این رو ضروری است مدیران به مؤلفه های مؤثر بر رضایت شغلی، بیشتر توجه نمایند.

کلیدواژه ها:

تعهد سازمانی ، رضایت شغلی ، فدراسیون ، کارکنان