استفاده از منعقد کننده گیاهی ویتانیا کوآگولانس در تولید پنیر پروبیوتیک حاوی اینولین و بررسی خواص فیریکوشیمیایی، حسی و بافتی آن

در این پژوهش، عصاره پروتئازی استخراج شده از گیاه ویتانیا کواگولانس (در سطوح۱، ۲ و ۳ درصد) به عنوان جایگزین رنت میکروبی، به همراه اینولین (در سطوح ۵/۰، ۱ و ۵/۱ درصد) به عنوان ماده پری­بیوتیک در پنیرسازی مورد استفاده قرار گرفت. تمامی نمونه­های پنیر تهیه شده با عصاره گیاهی از نظر خواص فیزیکوشیمیایی، پارامترهای رنگ، بافت و ویژگی­های حسی با یکدیگر مقایسه گردیدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که با افزودن آنزیم گیاهی و اینولین و افزایش هر دو متغیر میزان  pH کاهش و میزان اسیدیته افزایش یافت. در نمونه­های پنیر تهیه شده با آنزیم گیاهی و حاوی اینولین با افزایش آنزیم گیاهی میزان رطوبت افزایش و با افزایش اینولین میزان رطوبت کاهش یافت. با افزایش هر دو متغیر میزان آب اندازی و L*  کاهش یافت. هیچ یک از متغییرهای فرآیند اثر معنی­داری بر میزان a*  نداشتند و افزودن آنزیم باعث افزایش و اینولین باعث کاهش فاکتور زردی (b*) شد، همچنین اثر معنی­داری بر خصوصیات بافتی به جز حالت ارتجاعیت داشت. با افزودن آنزیم گیاهی میزان سفتی و پیوستگی کاهش و با افزودن اینولین به نمونه ها، میزان سفتی و پیوستگی نمونه­ها افزایش یافت و میزان جوندگی و صمغی بودن در غلظت های مختلف اینولین افزایش یافت و افزایش آنزیم گیاهی پنیر باد باعث کاهش این ویژگی­ها در نمونه های پنیر گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که عصاره پروتئازی گیاه ویتانیا کواگولانس جایگزین مناسبی برای رنت میکروبی است و همچنین استفاده از اینولین به همراه آن می­تواند منجر تولید پنیر پروبیوتیک با ویژگی­های مناسب بافتی و حسی گردد.

کلیدواژه ها:

Plant proteases ، Withania coagulans ، Inulin ، Cheese ، Texture properties ، پروتئاز گیاهی ، ویتانیا کواگولانس ، اینولین ، پنیر ، خصوصیات بافتی