اثرات ورزش بر کیفیت زندگی، اضطراب و افسردگی در بیماران مبتلا به ویروس HIV مثبت

مقدمه: اثرات مفید تمرین ورزشی در بهبود انواع اختلالات روانی ثبت شده است. این مطالعه به منظور بررسی اثرات ورزش در یک برنامه ی بازتوانی ورزش بر کیفیت زندگی، اضطراب و افسردگی در بیماران مبتلا به ویروس HIV مثبت ارجاع شده برای بازتوانی روانی زندگی بیماران طراحی شده است.روش کار: در این کارآزمایی بالینی ۱۵۰ بیمار مرد با گروه سنی ۳۰-۵۰ سال مبتلا به ویروس HIV مثبت از بین بیماران مراجعه کننده به مرکز مشاوره بیماری های رفتاری شهر اهواز در سال ۱۴۰۰ به صورت تصادفی در دو گروه آزمون (۷۵ نفر) و شاهد (۷۵ نفر) قرار گرفتند. گروه آزمون در یک برنامه ی ۸ هفته ای تمرین هوازی نظارت شده، به مدت ۳۰-۴۵ دقیقه در هر جلسه، ۳ روز در هفته در روزهای متناوب (۸ هفته) شرکت کردند، درحالی که افراد گروه شاهد، مراقبت های پزشکی استاندارد را دریافت و در طول این دوره در هیچ برنامه ی ورزشی منظم شرکت نداشتند. در آغاز و پایان برنامه ی توان بخشی ورزش، آزمون های افسردگی و اضطراب بک و فرم کوتاه (۳۶ سوالی) پرسشنامه ی کیفیت زندگی برای ارزیابی افسردگی، اضطراب و کیفیت زندگی انجام شد. تحلیل داده های حاصل با استفاده از آمار توصیفی انجام شد آزمون طبیعی بودن توزیع داده توسط آزمون کولموگروف اسمیرنوف انجام و میانگین و انحراف معیار داده ها توسط روش های آمار توصیفی محاسبه و مقایسه ی بین گروه ها از طریق آمار استنباطی از قبیل، آزمون تی وابسته و تحلیل کوواریانس انجام شد.یافته ها: نمره ی کیفیت زندگی، اضطراب و افسردگی در گروه آزمون در مقایسه با گروه شاهد بهبود معنی داری نشان داد (P=۰.۰۰۱ )نتیجه گیری: به نظر می رسد به کارگیری یک برنامه ی بازتوانی ورزشی مناسب به بهبود وضعیت روانی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مبتلایان HIV مثبت کمک خواه

کلیدواژه ها:

اضطراب ، افسردگی ، کیفیت زندگی ، HIV مثبت ، ورزش