شناسایی تراوشهای موئین هیدروکربوری در شمالغرب ایلام با استفاده از روشهای سنجش از دور در محیط GIS

تراوشهای موئین حاصل حرکت عمودی یا تقریبا عمودی هیدروکربورها از ذخایر به سطح میباشند. بهترین دلیل برای مهاجرت تقریبا عمودی هیدروکربورها وجود آنومالیهای معنی دار هیدروکربورهای سبک در خاک و سنگهایی که مستقیما بر روی ذخایر نفتی قرار گرفتهاند، میباشد. بسیاری از این تغییرات سطحی را میتوان با آنالیز طیفی دادههای ماهوارهای چند و یا ابر طیفی شناسایی کرد. منطقه مورد مطالعه در شمالغرب ایلام قرار دارد و از دیدگاه ساختاری در بخش چین خورده از پهنه زمین ساختی زاگرس جای گرفته است. در این بررسی، ابتدا یک بانک اطلاعاتی از کلیه دادههای اکتشافی دورسنجی(استر)، زمین شناسی و ساختاری در محیط نرم افزار Arc GIS تهیه گردید. به منظور بارزسازی پدیدههای مرتبط با دگرسانی تراوشهای موئین هیدروکربوری، از روش طبقه بندی نقشه بردار زاویه طیفی نظارت شده استفاده شد. پس از استخراج انواع شاخصهای نشانگر گیاهی، لیتولوژی و آلتراسیون، لایهی پوشش گیاهی با سه کلاس گیاه خشک، گیاه نیمه سبز و گیاه سبز، لایهی لیتولوژی با چهار کلاس واحد آسماری، واحد آغاجاری، واحد گچساران و واحد پابده، لایهی دگرسانی با چهار کانی شاخص مرتبط با تراوش های هیدروکربوری شامل کائولینیت، هماتیت، لیمونیت و کلریت تهیه گردید. لایه کنترل کننده ساختاری( گسلها و خطوارهها)، با استفاده از نقشه 1:100000 ایلام و کرند تهیه شد. در مرحله بعد با استفاده از تلفیق لایههای اکتشافی به روش منطق فازی، مناطق مستعد جهت اکتشاف منابع نفت و گاز در محدوده مورد مطالعه برای کنترل زمینی معرفی گردید.

کلیدواژه ها:

تراوشهای موئین هیدروکربوری ، سنجش از دور ، استر ، سیستم اطلاعاتی جغرافیایی ، منطق فازی