اثر کاربرد باکتری استرپتومایسس بر عملکرد دانه و اجزای آن در ذرت سینگل کراس ۲۶۰ در شرایط تنش خشکی

این پژوهش به منظور تعیین اثر مصرف باکتری استرپتومایسس بر عملکرد دانه و اجزای آن در ذرت زودرس، رقم KSC۲۶۰، در شرایط تنش خشکی اجرا شد. اثر سه سطح آبیاری پس از ۷۰، ۱۰۰ و ۱۳۰ میلی متر تبخیر تجمعی از سطح تشتک تبخیر(به ترتیب شاهد، تنش ملایم و شدید خشکی) و چهار سطح باکتری (شاهد، کود شیمیایی، باکتری و مخلوط کود باکتری) با سه تکرار به صورت کرت های خرد شده نواری در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه ۴۰۰ هکتاری موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج در سالهای ۱۳۸۸ و ۱۳۸۹ ارزیابی شد. نتایج نشان داد که اثر آبیاری بر صفات وزن خشک برگ، شاخص سطح برگ، شاخص کلروفیل برگ، ارتفاع گیاه، طول بلال، قطر بلال، عملکرد بیولوژیک، تعداد دانه در ردیف، وزن هزار دانه و عملکرد دانه در سطح احتمال ۱ درصد و بر تعداد روز تا ظهور کاکل، فاصله بین گرده افشانی تا ظهور کاکل، ارتفاع بلال از سطح زمین، قطر ساقه و تعداد بلال در سطح احتمال ۵ درصد معنی دار بود. اثر مصرف باکتری بر تعداد روز تا گرده افشانی و ظهورکاکل، تعداد برگ، وزن خشک و شاخص سطح برگ، شاخص کلروفیل برگ، قطر ساقه و بلال در سطح احتمال ۱ درصد و بر تعداد روز تا ظهور گل تاجی، تعداد بلال، تعداد ردیف دانه و وزن هزار دانه در سطح احتمال ۵ درصد معنی دار بود. بیشترین و کمترین عملکرد دانه به ترتیب با میانگین ۵۶۴۹ و ۵/۳۵۷۴ کیلوگرم در هکتار با آبیاری شاهد و تنش شدید حاصل شد. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد، حداکثر عملکرد دانه ذرت سینگل کراس KSC۲۶۰ در شرایط آب و هوایی کرج با آبیاری پس از ۷۰ میلی متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر و مصرف باکتری استرپتومایسس به همراه کود شیمیایی (نیتروژن و فسفر) حاصل شد.

کلیدواژه ها:

ذرت ، تنش خشکی ، باکتری استرپتومایسس ، عملکرد دانه و اجزای آن