درنگی در معنای لغوی-تفسیری واژه «کظم»، با استناد به سیاق آیات، با رویکرد تحلیلی انتقادی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 165

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JQR-28-107_006

تاریخ نمایه سازی: 13 آبان 1402

چکیده مقاله:

جایگاه هر واژه در قرآن، بر اساس هدفی مشخص و منحصر به خود در بافت و سیاقی معنادار تعریف شده است. چنانچه یک معنا برای تمام مشتقات در همه آیات، در جلوه ای یکسان به کار رود، حاصلی جز دور شدن از مفهوم حقیقی قرآن ندارد. واژه «کظم» در شش آیه در معنای صفت مشبهه و در سه هیات «کاظم»، «مکظوم» و «کظیم» استفاده شده است. هرچند برخی مفسران، چند معنای خاص را برای این واژگان ارائه داده اند، اما بیشتر ایشان در تفسیر این شش آیه، واژگان مذکور را به معنای «فروخوردن خشم» دانسته اند، که این تفسیر سبب ایجاد ابهامات در فهم آیات می شود. در این پژوهش با درنگ در تمامی معانی واژه «کظم» در فرهنگ عربی و کتب اصیل لغت، تامل در بافت و سیاق آیات و با روش تفسیر قرآن به قرآن، این نکته حاصل می شود که واژه «کظم» در آیات مختلف از معانی گوناگونی برخوردار است که در کتب لغت و زبان عربی به آن تصریح شده است. بر این اساس، مفاهیمی همچون «پنهان شدن، کناره گیری و انزواطلبی، محبوس و زندانی شدن، فروخوردن خشم، دشواری در نفس کشیدن و ساکت شدن»، معانی ای است که برای این واژه در آیات مورد بحث به دست آمده است.

نویسندگان

زهره نریمانی

استادیار گروه علوم قرآن و تفسیر، دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم

مسعود اقبالی

استادیار گروه علوم قرآن و تفسیر، دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • قرآن کریمابن فارس، احمد (۱۴۰۴ق). معجم مقاییس اللغه، مصحح: محمد ...
  • ابن منظور، محمد بن مکرم ( ۱۴۱۴ق ). لسان العرب، ...
  • ابنعربی، محمد بن علی (۱۴۲۲). تفسیر ابن عربی (تاویلات عبد ...
  • ابنقتیبه، عبدالله بن مسلم (۱۴۱۱). تفسیر غریب القرآن (ابن قتیبه)، ...
  • ازهری، محمد بن احمد (۱۴۲۱ق). تهذیب اللغه، بیروت، دار احیاء ...
  • بقاعی، ابراهیم بن عمر (بی تا). نظم الدرر فی تناسب ...
  • تیمی، یحیی بن سلام (۱۴۲۵). تفسیر یحیی بن سلام التیمی ...
  • (۱۰). جوهری، اسماعیل بن حماد (۱۹۸۴م). تاج اللغه و صحاح ...
  • زمخشری، محمود بن عمر (۱۴۰۷ق). الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل ...
  • شنقیطی، محمد بن امین (۱۴۲۷ق). اضواء البیان فی ایضاح القرآن ...
  • صاحب بن عباد، اسماعیل بن عباد (۱۴۱۴ق). المحیط فی اللغه، ...
  • صادقی تهرانی، محمد (۱۴۰۶ق). الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن و ...
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۷۴). تفسیر المیزان، ۲۰جلد، چاپ ۵، قم، جامعه ...
  • طبرانی، سلیمان بن احمد (۲۰۰۸). التفسیر الکبیر: تفسیر القرآن العظیم ...
  • طبرسی، فضل بن حسن (۱۳۷۲). مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ...
  • طبری، محمد بن جریر (۱۴۱۲ق). جامع البیان فی تفسیر القرآن ...
  • طماس، حمدو (۲۰۱۲م). دیوان الخنساء، بیروت، دار صادر ...
  • طوسی، محمد بن حسن (بی­تا). التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، ...
  • علوان، عبدالله بن ناصح (۱۴۲۲ق). اعراب القرآن الکریم (علوان)، مصر، ...
  • فخر رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰ق). التفسیر الکبیر (مفاتیح الغیب)، ...
  • فراهیدی، خلیل بن احمد (۱۴۰۹ق). کتاب العین، قم، نشر هجرت ...
  • فضل­الله، محمد حسین (۱۴۱۹ق). من وحی القرآن، بیروت، دار الملاک ...
  • قرشی، علی اکبر (۱۴۱۲ق). قاموس قرآن، تهران، دار الکتب الاسلامیه ...
  • قطب، سید (۱۴۲۵ق). فی ظلال القرآن، بیروت، دار الشروق ...
  • کرباسی، محمد جعفر(۱۴۲۲)، اعراب القرآن، بیروت: دار الهلالنریمانی، زهره؛ اقبالی، ...
  • نیشابوری، محمود بن الحسن (۱۴۱۵ق). ایجاز البیان عن معانی القرآن، ...
  • نمایش کامل مراجع