مقایسه امکان کشت گیاه کنگرفرنگی در شرایط اقلیمی مختلف تحت تاثیر سرمازدگی در استان اصفهان

گیاه کنگرفرنگی با نام علمی Cynara scolymus L. یکی از مهمترین گیاهان دارویی دنیا است که در دهه های اخیر وارد کشور ایران شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات مناطق مختلف اقلیمی شامل استپی سرد (حنای سمیرم)، استپی (گلپایگان) و نیمه بیابانی خفیف (شهرستان اصفهان) بر فنولوژی و مورفولوژی گیاه کنگرفرنگی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار طی سال های زراعی ۹۱-۹۴ به اجرا گذاشته شد. در این تحقیق کلیه مراحل فنولوژیک گیاه شامل روز تا آغاز غنچه‎دهی، گلدهی و رسیدگی اندازه گیری شد. در همان سال اول اجرای آزمایش بوته های حاصل از بذور کشت شده در منطقه حنای سمیرم در مرحله هشت برگی یعنی زمانی که ارتفاع آنها به ۵۰ سانتیمتر می رسید مورد سرمازدگی شدید قرار گرفت و به کلی نابود گردید و لذا منطقه علویجه جایگزین آن گردید. نتایج حاصل از داده های هواشناسی بیانگر آن بود که وقوع تغییرات حرارتی در نیمه اردیبهشت (روزهای ۱۳ تا ۱۹) و همزمان با رشد اولیه گیاه کنگرفرنگی باعث وقوع سرمازدگی در این گیاه شد. از سوی دیگر منطقه گلپایگان به لحاظ مورفولوژیک نسبت به دو منطقه اصفهان و علویجه برتری قابل توجهی داشت. در مجموع نتایج نشان داد که مناطقی مشابه با منطقه حنای سمیرم بدلیل وقوع سرماهای دیررس بهاره به هیچ عنوان مناسب کشت گیاه کنگرفرنگی نمی باشند.

کلیدواژه ها:

اقلیم ، سرمازدگی ، کنگرفرنگی