کاربرد روی، فسفر و کودهای زیستی در زودرسی وافزایش مقاومت به سرما لوبیا چیتی

به منظور بررسی اثرات فسفر، روی و کودهای زیستی در کاهش سرمازدگی لوبیا در یک آزمایش فاکتوریل مقادیر فسفر و روی بر اساس آزمون خاک و ۳۰درصد بیشتر و کمتر از آزمون خاک وکودهای زیستی شامل استفاده و عدم استفاده از باکتری های ریزوبیوم و ازتوباکتر و قارچ میکوریزا مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که مقدار درجه روز رشد تجمعی لوبیا برابر ۱۰۵۶.۵ درجه روز بود. بیشترین عملکرد دانه برابر ۲۱۷۰ کیلوگرم در هکتار با مصرف فسفر بر اساس آزمون خاک و روی ۳۰ درصد بیشتر از آزمون خاک و بدون کودهای زیستی بود. بیشترین سرعت رشد برابر ۵/۵ گرم در متر مربع در روز با مصرف فسفر ۳۰ درصد بیشتر از آزمون خاک و روی ۳۰ درصد کمتر از آزمون خاک و بدون استفاده از کودهای زیستی حاصل گردید. بیشترین وزن صد دانه(۴۶.۳ گرم)، وزن خشک بوته(۷۱.۶ گرم) و وزن تر بوته(۲۳۳ گرم) با مصرف روی ۳۰ درصد بیشتر از آزمون خاک و فسفر ۳۰ درصد کمتر از آزمون خاک و همراه با تلقیح بذر با کودهای زیستی ریزوبیوم و قارچ میکوریزا آربسکولار بود. نتایج نشان داد مصرف ۳۰ درصد بیشتر از آزمون خاک روی همراه با کودهای زیستی از طریق افزایش سرعت رشد و اجزای عملکرد، باعث افزایش پایداری لوبیا در برابر سرمازدگی شده است.

کلیدواژه ها:

روی ، سرمازدگی ، فسفر ، کودهای زیستی ، لوبیا