بررسی تاثیرات محیطی و زمان برداشت بر مدیریت کاهش ضایعات در عملکرد محصول چغندرقند

کشت چغندر قند یکی از کشت مورد استقبال در بخش قهیز دالانکوه شهرستان فریدن می باشد که هر ساله حدود 300 تا 400 هکتار از سطح زیر کشت این منطقه را به خود اختصاص داده است. در این تحقیق از سه نوع بذر چغندر قند به ارقام 004 ورزقان و رقم برجیتا استفاده شد. با استفاده از طرح سنتی شامل مراحل مرسوم برداشت چغندر قند با فواصل زمانی متفاوت نتایج چشم گیری را با شرایط آب و هوایی گوناگون نشان داد. در نتایج واصله عیار دو نمونه در برداشت اولیه برای رقم 004 عملکرد 57200 کیلو گرم د رهکتار با عیار 18.7 و برای رقم زرقان 58000 کیلو گرم در هکتار با عیار 18.2 گزارش شد. د رمرحله دوم برداشت عیار برای رقم 004 19.4 با عملکرد حدود 57800 و برای رقم زرقان 18.75 با عملکرد 58400 کیلو گرم بر هکتار گزارش گردیده و برای رقم برجیتا عیار 18.2 با عملکرد حدود 62000 کیلوگرم بر هکتار گزارش گردید. د رمرحله سوم برداشت با وجود شرایط نامساعد جوی و افت شدید هوا عیار 15.2 با عملکرد 63000 کیلو گرم بر هکتار گزارش شده و در برداشت چهارم عیار زیر 14 گزارش گردیده که چغندر قند فاقد ارزش مصرفی جهت تولید قند بود وفقط جهت تولید مواد غذایی دام مورد استفاده قرار می گیرد و صرفا مانند تفاله و ملاس باقی مانده از مرحله عصاره گیری به عنوان ضایعات محسوب می گردد. یعنی بدلیل شرایط نامساعد جوی در برداشت و تاخیر بیش از حد برداشت و سردی شدید هوا موجب ضایعات شدن چغندر قندی با عیار 18 و عملکرد 63000 کیلو گرم بر هکتار می گردد که م یتوانست با انجام به موقع مرحله داشت از بروز ضایعه جلوگیری گردد.

کلیدواژه ها:

چغندرقند ، رقم ، ضایعات ، عیار