ارزیابی فنی و اقتصادی خطی کار استوانه ای برنج و مقایسه ان ها با روش های رایج

روش عمده کاشت برنج در مناطق برنج خیز کشور، نشاء کاری است. بدلیل عدم توسعه مکانیزاسیون در مرحله کاشت و فقدان فناوری ماشین های نشاء کار، این روش پر هزینه بوده و نیروی کارگری زیادی می طلبد. روش دیگر، کشت بصورت مستقیم می باشد که سطح زیر کشت آن رو به گسترش می باشد بطوری که یک سوم سطح زیر کشت در دنیا بصورت کشت مستقیم انجام می شود. در این تحقیق به منظور کشت مستقیم برنج، یک دستگاه خطی کار دستی ساخته شد. پس از انجام آزمون های اولیه ارزیابی مزرعه ای در مناطق مازندران و خوزستان انجام شد. قالب طرح آزمایشی بلوک های کامل تصادفی با 3 تیمار 1- نشاء دستی 2- کشت مستقیم به صورت دست پاش 3- کشت مستقیم با استفاده از ماشین در 3 تکرار در ایستگاه تحقیقاتی شاوور خوزستان و معاونت موسسه تحقیقات برنج کشور (آمل) بود. بازده مزرعه ای ، ظرفیت موثر زراعی، ضریب یکنواختی پاشش بذر، نیروی کارگری مورد نیاز برای کشت و و جین، و عملکرد محصول اندازه گیری شد. نتایج نشان داد عملکرد روش نشاء کاری بالاتر بوده و اختلافات مشاهده شده در طح آماری 5% معنی دار است. عملکرد روش استفاده از خطی کار نسبت به روش دست پاش بالاتر بود. با این حال اختلافات مشاهده شده در سطح آماری 5 درصد معنی دار بود. ضریب یکنواختی ریزش بذر، بالای 20% بود. نیروی کارگری و همچنین زمان مورد نیاز برای کشت یک هکتار با بکارگیری خطی کار در مقایسه با روش نشاء کاری به ترتیب به یک هفتم و یک بیستم کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

خطی کاردستی ، شلتوک ، کشت مستقیم