بررسی خصوصیات فیزیکی و مکانیکی دو گونه گردو ایران از مناطق نور و شهرکرد

درخت گردو یکی از مهم ترین گونه ها در اروپا، آسیا و ایران است که به دلیل مقاومت های بالا و زیبایی آن در صنایع مختلفی مانند مبلمان، روکش ، و ساختمان سازی مورد استفاده قرار می گیرد. در این پژوهش از درخت گردو در دو مکان مختلف یکی در جنگل های شمال کشور ایران (نور) و دیگری در غرب ایران (شهرکرد) انتخاب و ویژگی های فیزیکی شامل (دانسیته خشک، دانسیته بحرانی و هم کشیدگی) و خصوصیات مکانیکی شامل ( مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته، فشار موازی به الیاف، برش موازی به الیاف، کشش موازی و عمود بر الیاف، مقاومت به پیچ خوری در دو جهت شعاعی، مماسی و ضربه) مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق از استاندارد ISI ۳۱۲۹ و ASTM (D۱۴۳-۱۴) به ترتیب برای انجام ازمایشات فیزیکی و مکانیکی استفاده شد. رطوبت کلیه نمونه ها در هنگام انجام آزمایشات مکانیکی ۱۲ درصد بود. متوسط دانسیته خشک گردو نور و شهرکرد به ترتیب ۶۱/۰ و ۵۷/۰ گرم بر سانتی متر مکعب بدست آمد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که خصوصیات و مقاومت های فیزیکی و مکانیکی این دو گونه به جز دانسیته خشک، هم کشیدگی شعاعی، مماسی و حجمی با هم تفاوت معنی داری ندارند. از سویی دیگر، با توجه به دانسیته بالاتر گونه درخت نور، مقاومت های مکانیکی آن درخت در مقایسه با گونه گردو شهرکرد، مقداری بالاتر بود.

کلیدواژه ها:

گردو ، خصوصیات فیزیکی ، خصوصیات مکانیکی