آسیب شناسی شبکه معابر درون شهری (مطالعه موردی شهرهای پاکدشت، رباط کریم و ملارد)

مقاله حاضر، بررسی نارسایی های کالبدی مربوط به شبکه معابر درون شهری شهرهایی است که به صورت غیررسمی ایجاد شده و توسعه یافته اند. این تحقیق از لحاظ ماهیت، ازجمله تحقیقات کاربردی و به لحاظ نوع، رویکرد کمی دارد. روش گردآوری داده ها به دو صورت اسنادی و میدانی بوده و این داده ها با نقشه های GIS، آنتروپی شانون و روش COCOS تحلیل شده اند. یافته ها نشان می دهند که شبکه معابر شهر رباط کریم نسبت به شبکه معابر دو شهر پاکدشت و رباط کریم از وضعیت بهتری برخوردار است، اما شبکه معابر تمامی شهرهای مورد بررسی با استانداردهای معابر براساس طرح های شهری خود فاصله زیادی دارند، از الگوی خاصی تبعیت نمی کنند و عمدتا به صورت شطرنجی ناقص به خصوص در قسمت های کم درآمدنشین و تولیدی هستند. چون این شبکه معابر به گونه ای طراحی نشده اند که ترافیک را از داخل بافت مسکونی به تدریج توسط معابر محلی، معابر شریانی درجه ۲ فرعی و اصلی به هسته مرکزی و مناطق دیگر هدایت کنند، کارایی لازم را ندارند. این مسئله به نارسایی در کارکردهای جابه جایی، دسترسی و اجتماعی آن ها منتهی شده است. همچنین، شبکه معابر شهرهای مورد بررسی اصولا در مسیر شهرهای هوشمند که بر پیاده روی و حمل ونقل همگانی به منظور کاهش استفاده از خودرو سواری تاکید دارند، حرکت نمی کنند.

کلیدواژه ها:

شبکه معابر درون شهری ، توسعه پایدار ، پاکدشت ، رباط کریم ، ملارد