بررسی توزیع بارش های روزانه با روش NRC (مطالعه موردی: تبریز، مراغه، ارومیه و مهاباد)

در این مطالعه، از بارش های روزانه ایستگاه های تبریز، مراغه، ارومیه و مهاباد جهت بررسی منحنی های بارش نرمال شده (NRC) استفاده شد. منحنی های بارش نرمال شده، نشان دهنده تغییرات درصد تجمعی مقادیر بارش های روزانه ( ) به ازای درصد تجمعی تعداد روزهای همراه با بارش ( ) است. برای بررسی این منحنی ها، از دو مدل رایج در هیدرولوژی شامل و استفاده شد، افزون بر این، پانزده مدل دیگر (از جمله، توانی، نمایی و ...) نیز برای ایستگاه ها مورد آزمون واقع شد. این کار، هم برای تمامی روزهای بارانی دوره آماری و هم برای بارش های روزانه هر ماه به طور جداگانه (در هر ایستگاه) تکرار شد. از بین مدل های مذکور، مناسب ترین مدل با توجه به آماره های RMSE و انتخاب گردید. نتایج نشان داد که تقریبا در همه ایستگاه ها، مدل کمترین مقدار RMSE و بیشترین مقدار را دارا بود و به عنوان مناسب ترین مدل برای بسط منحنی های بارش نرمال شده انتخاب شد. با این حال، در ماه آوریل (در تبریز) مدل نمایی سه پارامتری و در ماه اوت (در مهاباد) مدل چندجمله ای درجه ۴ به عنوان مدل مناسب انتخاب گردید. افزون بر این، اختلاف آماره این دو مدل با مشاهدات (در هر دو سری) کمتر از ۰۰۰۱/۰ به دست آمد. در پرباران ترین و کم باران ترین ماه های سال، دامنه تغییرات RMSE بین ۲۵۵۹/۰ میلی متر در آوریل (مراغه) و ۶۷۰۹/۰ میلی متر در آوریل (تبریز) و مقادیر بین ۹۹۹۲/۰ در اوت (مراغه) و ۹۹۹۹/۰ در آوریل (مراغه) حاصل شد. در حالت کلی، می-توان نتیجه گرفت که در نیمی از روزهای همراه با بارش، کمتر از پانزده درصد کل عمق بارش نازل می شود.

کلیدواژه ها:

بارش روزانه ، توزیع زمانی و مکانی ، مدل تجربی ، منحنی های بارش نرمال شده