مطالعه عدم تقارن در اثر واردات بر رشد کشاورزی در ایران

کشاورزی به عنوان نیروی محرکه رشد اقتصادی، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، مطرح است و توجه به آن، با توجه به اهدافی همچون تامین درآمد، ایجاد اشتغال، تامین غذا و ارزآوری، به خصوص در شرایط تحریم اقتصادی، حائز اهمیت است. از سوی دیگر، تجارت خارجی منبع تامین ارز موردنیاز برای سرمایه گذاری در فن آوری های جدید و افزایش توان تولیدی اقتصاد کشور می باشد. مطالعه حاضر، با بهره گیری از داده های سالانه ۹۹-۱۳۵۷ و به کارگیری الگوی خودتوضیح با وقفه های گسترده غیرخطی به بررسی اثر خطی و غیرخطی (متقارن و غیرمتقارن) تکانه واردات بر رشد کشاورزی می پردازد. نتایج موید اثر نامتقارن واردات بر رشد کشاورزی و یا به عبارتی برتری الگوی غیرخطی در توضیح روابط میان متغیرها می باشد. یعنی، تکانه مثبت در ارزش واردات کشاورزی با ضریب ۱۸/۰ و در مقابل تکانه منفی آن با ضریب ۰۵/۰- بر رشد کشاورزی در بلندمدت موثر خواهد بود اگرچه ضریب دوم به لحاظ آماری معنی دار نیست. هم چنین وجود عدم تقارن در اثر سایر متغیرها (به غیر از نیروی کار) بر رشد کشاورزی مورد تایید قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

اثرات غیر خطی ، الگوی خودتوضیح با وقفه های گسترده غیرخطی ، کشاورزی ، ایران