مروری بر پیشینه پژوهش ارزیابی به کارگیری اینترنت اشیا در پروژه های بلندمرتبه سازی شهر تهران

اینترنت اشیا (IoT) به میلیاردها دستگاه فیزیکی گفته می شود که به اینترنت متصل هستند و اطلاعات را جمع آوری می کنند و با کاربر و سایر دستگاه های متصل به اشتراک می گذارند. هر چیزی که بتواند به شبکه اینترنت متصل شود، بخشی از اینترنت اشیا است. با توجه به اینکه پژوهش های بسیار کمی در حوزه اینترنت اشیا در کشور انجام شده است و به نسبت مفهومی نو مینماید، محقق در پی بررسی شاخص های مقبولیت و نقش اثر اینترنت اشیا بربکارگیری و فرهنگ سازی استفاده از آن در ساختمان های بلندمرتبه می باشد. مسئله مورد دغدغه این است که چگونه فعالان صنعت ساخت وساز را تشویق کنیم کاربردهای این تکنولوژی رو به توسعه را بپذیرند . هدف این مطالعه شناسایی و بحث در خصوص عوامل کلیدی موثر بر استفاده از اینترنت اشیا در صنعت ساختمان است. اینترنت اشیاء در دنیای کنونی پیشرفت های زیادی داشته اما در ایران تمایل به استفاده از اینترنت اشیاء خصوصا در ساختمان های بلندمرتبه پیشرفت چشمگیری نداشته است. نظریه واحد پذیرش و استفاده از تکنولوژی (UTAUT) به عنوان مبنای نظری مباحثه در خصوص تاثیر چهار متغیر (برای مثال انتظار عملکرد و استفاده از فن آوری، انتظار تلاش و شعور استفاده از فن آوری، تاثیر اجتماعی و فرهنگ استفاده از فن آوری و شرایط تسهیل کننده و شرایط اقتصادی) که موثر بر نیت و رفتار استفاده به کارگیری از اینترنت اشیاء می گذارد بررسی می گردند. تحلیل آماری داده های به دست آمده از پرسشنامه ها جهت تشخیص عوامل کلیدی موثر در تمایل به استفاده انجام شده است.

کلیدواژه ها:

اینترنت اشیاء ، ساختمان بلندمرتبه