بررسی تاثیر تمرینات با تراباند بر ریتم کتفی بازویی و وضعیت ستون فقرات پشتی و گردنی هندبالیست های مبتلا به سندروم متقلطع فوقانی

مقدمه و اهداف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات با تراباند بر ریتم بازویی، وضعیت ستون فقرات پشتی و گردنی در هندبالیست های مبتلا به سندروم متقاطع فوقانی انجام شد. مواد و روش ها: جهت انجام این مطالعه هندبالیست های دختر به صورت هدف دار انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (تعداد: ۱۲ نفر، سن: ۱/۶۶±۲۰/۲۵ سال، قد: ۰/۰۲±۱/۶۸ متر، وزن : ۳/۰۷±۶۴/۱۷ کیلوگرم، شاخص توده بدنی : ۱/۲۲±۲۲/۷۴ کیلوگرم بر متر مربع) و تمرینی (تعداد:۱۲ نفر، سن: ۱/۷۲±۲۰/۳۳ سال، قد: ۰/۰۲±۱/۶۹ متر، وزن: ۱/۹۹±۶۳/۱۷ کیلوگرم، شاخص توده بدنی: ۰/۴۸±۲۲/۰۳ کیلوگرم بر متر مربع) قرار گرفتند. در این مطالعه پس از انتخاب آزمودنی ها و کسب رضایت از آنها قد و وزن ارزیابی شد. همچنین در این مطالعه خط کش منعطف جهت ارزیابی کایفوز، فتوگرافی برای ارزیابی سر به جلو و شانه به جلو و متر نواری جهت ارزیابی ریتم حرکتی کتف در زویای ۰، ۴۵ و ۹۰ درجه استفاده شد. سپس آزمودنی ها در دو گروه کنترل و تمرینی قرار گرفته و آزمودنی های گروه تمرینی تمرینات را به مدت ۶ هفته انجام دادند و پس از پایان تمرینات مجددا ارزیابی ها انجام شد. برای بررسی نرمال بودن داده ها از آزمون شاپیروویلک استفاده شد. در بخش آمار استنباطی برای بررسی تاثیر تمرین بر متغیرها از آزمون تحلیل کوواریانس و تی همبسته استفاده شد. همچنین برای تحلیل داده ها در این پژوهش از نرم افزار SPSS۲۴ استفاده شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان دهنده تاثیر برنامه تراباند بر کاهش زاویه سر به جلو (p=۰/۰۰۱)، شانه به جلو (p=۰/۰۰۱)، کایفوز (p=۰/۰۰۱) و ریتم کتفی بازویی در زوایای ۰، ۴۵ و ۹۰ درجه (p=۰/۰۰۱) بود. همچنین نتایج مربوط به مقایسه بین گروهی نشان دهنده وجود تفاوت معنی دار بین گروه های کنترل و تمرینی بود (p=۰/۰۰۱). نتیجه گیری: بر این اساس استفاده از این برنامه تمرینی به ورزشکاران دارای اختلال کتف و مربیان فعال در این رشته ورزشی پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

سندروم متقاطع فوقانی ، ریتم حرکتی کتفی بازویی ، هندبال