بررسی اثربخشی اصلاح هم نوسانی از طریق نوروفیدبک بر آگاهی واج شناختی و حافظه فعال واج شناختی در کودکان مبتلا به نارساخوانی

مقدمه: متغیرهای شناختی همبسته­های مهم اختلال نارساخوانی هستند. پژوهش­های مختلف نشان می­دهند که این متغیرها در کودکان نارساخوان دچار نقص هستند. هم­چنین مطالعات عصب شناختی بدکارکردی ارتباط پیشانی گیجگاهی پس­سری را به عنوان مبنای عصبی این اختلال مطرح کرده­اند. نوروفیدبک با تغییر ارتباط کارکردی یا هم­نوسانی این مناطق مغزی می­تواند در بهبود کارکردهای شناختی این کودکان موثر باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر اصلاح هم­نوسانی مغزی از طریق نوروفیدبک بر بهبود آگاهی واج­شناختی و حافظه فعال در کودکان نارساخوان انجام شد. روش: طرح پژوهش از نوع تک آزمودنی پلکانی با خط پایه چندگانه بود که در آن چهار کودک مبتلا به نارساخوانی ۲۰ جلسه ۳۰ دقیقه­ای درمان نوروفیدبک دریافت کردند. یافته­ها: بررسی نتایج پژوهش نشان داد که در نمرات آگاهی واج­شناختی و حافظه فعال آزمودنی­ها بهبودی ایجاد شده است. هم­چنین ­مقادیر هم­نوسانی بعد از اتمام درمان به سمت مقادیر نرمال تغییر پیدا کرد. نتیجه­گیری: این تغییرات نشان می­دهد که نارساخوانی می­تواند به عنوان یک اختلال در ارتباط کارکردی مناطق مختلف مغزی مطرح باشد و اصلاح هم­نوسانی از طریق نوروفیدبک می­تواند به اصلاح این آشفتگی کمک کند.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: نارساخوانی ، هم نوسانی ، ارتباط کارکردی ، نوروفیدبک