مقایسه گرفتگی چند نوع قطره چکان داخل خط در اثر نفوذ ریشه تحت آبیاری قطره ای زیرسطحی

هدف این پژوهش بررسی میزان گرفتگی قطره چکان ها توسط ریشه در چهار نوع قطره چکان در آبیاری زیرسطحی چمن اسپرت بود. تیمارهای آزمایشی شامل چهار نوع قطره چکان با آبدهی متفاوت شامل ۵/۳، ۴، ۲/۲ و ۲ لیتر بر ساعت (به ترتیب T۱، T۲، T۳ و T۴) بود. تیمارهای آزمایشی در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی در سه تکرار در مدت دو سال اجرا شد. بافت خاک سایت آزمایشی لوم رس سیلتی بود. شاخص های یکنواختی در ابتدا و انتهای آزمایش شامل شاخص تغییرات جریان (qvar)، ضریب تغییرات ساخت (CV)، ضریب یکنواختی پخش قطره چکان (CU)، یکنواختی پخش آب (EU) و یکنواختی آماری (Us) اندازه گیری شدند. مقدار شاخص EU قطره چکان ها برای تیمارهای T۱، T۲، T۳ و T۴ در ابتدای آزمایش به ترتیب برابر ۹۶، ۸۷، ۹۴ و ۹۴ درصد و در پایان آزمایش به ترتیب ۷۹، ۱۹، ۴۵ و ۸۵ درصد بود. در تیمارهای T۱ و T۴ (قطره چکان های پلاک دار) حدود ۴% گرفتگی و در تیمارهای T۲ و T۳ (قطره چکان های استوانه ای) به ترتیب ۲۴% و ۳۶% درصد گرفتگی قطره چکان توسط ریشه مشاهده شد. قطره چکان های پلاک دار نسبت به قطره چکان های استوانه ای، کارایی بیشتری در برابر گرفتگی توسط ریشه چمن دارند.

کلیدواژه ها:

آبیاری موضعی ، انسداد فیزیکی ، شاخص‎های یکنواختی ، لوله دریپردار