اثرات گردشگری خلاق بر پایداری سرمایه های معیشتی خانوارهای روستایی منطقه ارسباران

از پیش شرط­های اساسی برای رسیدن به توسعه پایدار و رفاه در هر جامعه، حفظ و ارتقاء سرمایه معیشتی است. این پژوهش یک مطالعه توصیفی- پیمایشی است که تحلیل روابط ساختاری سرمایه معیشتی بر اساس نظریهDFID  و گردشگری خلاق با ابعاد چهار گانه را مورد مطالعه قرار داده است. پژوهش حاضر از نوع کاربردی است که به شیوه پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش سرپرستان خانوارهای روستایی منطقه ارسباران بوده (۱۰۸۸۸=N) که با استفاده از جدول کرجسی- مورگان، حجم نمونه ی آماری ۳۲۹ نفر محاسبه گردید. به منظور دستیابی به نمونه ها در این پژوهش، از روش نمونه گیری تصادفی استفاده گردید. مقدار آلفای کرونباخ بدست آمده برای شاخص­های گردشگری خلاق برابر ۸۰/۰ و برای شاخص­های سرمایه­های معیشتی ۷۹/۰ بدست آمده است.  برای تجزیه و تحلیل داده ها از بسته نرم افزاری SPSS نسخه ۲۴ و LISREL ۸.۸ استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده مولفه های گردشگری خلاق و سرمایه های معیشتی به ترتیب با میانگین ۲۷۰/۳  و ۷۷۳/۲ در روستاهای منطقه ارسباران در حد مطلوب و پایین­تر از حد مطلوب ارزیابی شده است و بین مولفه های گردشگری خلاق با سرمایه های معیشتی روابط علی با شاخص های مطلوبی برازش داشت (RMSEA= ۰/۰۷). بر اساس یافته های تحقیق ارتقاء شاخص های طبقه خلاق، محصول خلاق، فرآیند خلاق و محیط خلاق در توسعه شاخص­های سرمایه های معیشتی خانوارهای روستایی اثرگذار است.

کلیدواژه ها:

گردشگری خلاق ، سرمایه معیشتی ، خانوارهای روستایی ، منظقه ارسباران