ارزیابی کیفیت آب رودخانه هراز با استفاده از شاخص های بهداشتی، آلودگی، وزنی و حسابداری-اجتماعی (مطالعه موردی : بازه پنجاب تا بالادست سد هراز)

رودخانه ها یکی از مهمترین منابع تامین و انتقال آب در بسیاری از کشورهای دنیا می باشند که این امر باعث شده است که بررسی کیفیت آب رودخانه ها برای مصارف مختلف، بهداشتی و اجتماعی بسیار حساس و مهم باشد. در پژوهش حاضر جهت بررسی کیفیت آب رودخانه مهم هراز در استان مازندران از شاخص کیفیت آب بنیاد ملی بهداشت، شاخص آلودگی، شاخص کیفیت وزنی حسابی آب و شاخص حسابداری-اجتماعی بهره برده شده است. این شاخص ها برای نمونه های مختلف از ۷ ایستگاه در طی رودخانه هراز در بازه پنجاب تا بالادست سد هراز و در بازه زمانی فصلی در سال ۱۴۰۰ مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل نشان داده است که میانگین فصلی شاخص NSFWQI (۹/۴۷ تا ۶/۵۲) نشان از شرایط کیفی متوسط تا بد، RPI (۸۸/۳ تا ۰۰/۶) کیفیت آلودگی متوسط تا زیاد، WAWQI (۴۰/۴۴ تا ۱۵/۵۲) کیفیت خوب تا بد و شاخص DINIUS (۲۶/۴۹ تا ۵۹/۵۳) نیاز به تصفیه آب را جهت مصارف عمومی و صنعتی مورد تاکید قرار داده است. نتایج نشان داده است که در بررسی مکانی تغییرات آلودگی رودخانه هراز از ایستگاه بالادست به طرف پایین دست ازکیفیت آب به نحو چشم گیری کاسته می شود. دلیل آن تخلیه زباله و فاضلاب های رستوران های اطراف رودخانه، روستاهای بالادست، زه آبهای کشاورزی، فضولات حیوانی، وجود معادن و کارگاه های برداشت شن و ماسه نام برد. در نتیجه جهت مدیریت اصولی آب رودخانه هراز باید تمهیداتی اندیشیده شود و برنامه پایش کیفی آب در آن استمرار یابد.

کلیدواژه ها:

هراز ، کیفیت ، آب