مطالعه و بررسی جابه جایی سرمایه از شهرهای مرزی و پیامدهای اقتصادی و اجتماعی آن

انتقال سرمایه از شهرهای مرزی به کلان شهرها، در زمانی که تنش های بین المللی و ناآرامی های منطقه ای افزایش پیدامیکند، شدت میگیرد. این امر در صورتی که به شکل بی رویه انجام شود، به عدم تعادل منطقه ای منجر شده و در نهایت به رکورد بیشتر مناطق مرزی می انجامد. شناخت بهره برداران متمایل به انتقال سرمایه از این مناطق، می تواند امکان مداخله موثر را در برنامه ریزیهای کنترل و یا کاهش این روند فراهم آورد. به دلیل محدودیت های مختلف، در این مطالعه تنها یک نمونه از شیوه های انتقال سرمایه(خرید مسکن) مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق در این بررسی از نوع پهنانگر ومقعطی است که در آن از جمعیت خریداران مسکن در شهر مشهد گروهی را که این کار را صرفاً برای سرمایه گذاری و یا سکونت در مواقع ضروری انجام داده بودند، مورد پرسش قرار داده است. برای گردآوری اطلاعات از هر دو روش کمی و کیفی استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش 300 نفر و اصالتاً از شهرهای مرزی استان های خراسان رضوی، جنوبی و سیستان وبلوچستان بودند. یافتههای پژوهش نشان داد که اغلب خریداران در گروه سنی میان سال 30 تا 45 سال قرار داشته و اغلب متاهل بودهاند. گروه یاد شده، نسبت به احتمال ناآرامی و شرارت در منطقه خود اذعان داشته و سازوکارهای مورد توجه دولت برای مقابله با این شرایط را ناکافی می دانستند. غیر بومی بودن مسئولین، عدم وجود تاسیسات و زیربناهای تولیدی و بی توجهی به زمینههای سرمایه گذاری از جمله دلایل دیگری بود که سرمایه داران در ارتباط با امنیت شهرهای مرزی برای سرمایه گذاری اظهار داشتند. بنابراین، برای ماندگاری سرمایه در شهرهای مرزی و توسعه و پیشرفت این گونه شهرها، توجه دولت به زیرساختهای تولیدی و اشتغال و افزایش امنیت روانی شهروندان ضروری به نظر می رسد

کلیدواژه ها:

شهرهای مرزی ، انتقال سرمایه ، سرمایه گذاری ، ناآرامی و شرارت