بررسی و تعیین شرایط احساس امنیت در مناطق شهری (نمونه موردی: مناطق سیزده گانه شهر مشهد)

امنیت یکی از معیارهای اساسی شهر سالم و توسعه پایدار به حساب آمده و به همین دلیل تمامبرنامه ریزی های صورت گرفته در شهر به نوعی به این مقوله مربوط می گردد. بر این اساس تحقیقحاضر سعی دارد با نمونه ای به حجم 300 نفر از شهروندان (بر اساح نمونه گیری از جمعیت هایپنهان) این شرایط را از شهر مشهد مورد بررسی قرار دهد. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از اسناد ومدارک موجود و پرسشگری میدانی با بهره گیری از پرسشنامه محقق ساخته، به دست آمده است. برایتجزیه و تحلیل و ارائه یافته ها از توابع موجود در نرم افزاهای GIS و تکنیک TOPSIS استفاده شدهاست. نتایج نشانگر آن است که احساح امنیت ارتباط معناداری با سطح توسعه و وجود امکانات رفاهی در مناطق شهرداری داشته و به همین علت مناطق1، 9، 10، 10، 11 و 12 دارای بیشترین میزان احساس امنیت بوده و اید شرایط در مناط 7، 8 و ثامن، در شرایط احساس امنیت نسبی و یا متوسط و مناطق 2 تا 6 در شرایط امنیتی نسبتا نامناسب قرار دارند. اید شرایط به خوبی با وضعیت اسکان غیر رسمی درشهر مشهد و هیچنین جا به جایی و اسکان خانوارهای با درآمد و پایگاه اجتماعی بالا انطباق دارد.

کلیدواژه ها:

امنیت ، احساح امنیت ، مناط شهری ، تاپسیس ، مشهد