اثر نوع پیوند بر موفقیت ریزپیوندی درون شیشه ای برخی ارقام گیلاس
محل انتشار: فصلنامه نهال و بذر، دوره: 36، شماره: 1
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 199
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SPJ-36-1_008
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
This study was carried out to optimize the micrografting method in sweet cherry using factorial arrangements in completely randomized design with five replications. Experimental factors included; seven ceherry cultivars; Zard, Siah-e-Mashhad, Dovomras, Bing, Pishras, Takdaneh, Hajyousefi, and four grafting methods; wedge grafting without cover (G۱C۱), cleft grafting without cover (G۲C۱), wedge grafting with cover (G۱C۲), cleft grafting with cover (G۲C۲). Micrografting with micro-scion was performed and leafy primordia from sweet cherry cultivars grown on Rootstock of “Gisela ۶” in vitro conditions. The micrografted plants were cultured on MS medium with ۱ mgl-۱ BAP, and after three weeks successful micrografted plants in the MS medium were transferred to a pot of perlite-peat moss (۱: ۱) for acclimation. There was significant difference among cultivars only for shoot length index. The main effect of grafting method and the interaction effect of cultivars × grafting method were significant on all indices, except on the micrografting success rates. In all sweet cherry cultivars, G۲C۲ grafting method had the highest successful grafting rate (۴۲.۹%), number of leaves (۴.۲ leaves), shoot growth (۶.۵ cm), and the shortest grafting time (۲.۲ days). Among the sweet cherry cultivars; cv. “Hajyousefi” had successful grafting rate (۳۶.۹%), cv. Siah-e Mashhad had the shortest grafting time (۳ days), and cv. Zard had the highest number of leaves (۳.۳ leaves), and cv. Dovomras had the greatest shoot growth (۵.۴ cm).
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد اسماعیل نداف
دانشگاه شهرکرد دانشکده کشاورزی گروه باغبانی
ابراهیم گنجی مقدم
بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران.
غلامرضا ربیعی
گروه علوم باغبانی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.
عبدالرحمن محمدخانی
گروه علوم باغبانی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :