تحمل به یخ زدگی در برخی ژنوتیپ های عدس در شرایط کنترل شده
محل انتشار: فصلنامه نهال و بذر، دوره: 36، شماره: 2
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 211
فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SPJ-36-2_003
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله تحمل به یخ زدگی در برخی ژنوتیپ های عدس در شرایط کنترل شده
به منظور به گزینی جهت تحمل به یخ زدگی ۴۰ ژنوتیپ عدس آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سال ۱۳۹۶ در پژوهشکده علوم گیاهی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. ژنوتیپ ها در معرض سه دمای یخ زدگی (۱۳-، ۱۵- و ۱۸- درجه سانتی گراد) قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در دماهای ۱۳-، ۱۵- و ۱۸- درجه سانتیگراد به ترتیب ۱۰۰، ۹۳ و ۳۰ درصد از ژنوتیپ ها با حداکثر بقای خود (۱۰۰ درصد) تفاوت معنی داری نداشتند. تنها سه ژنوتیپ MLC۱۲، MLC۱۷ و MLC۹۵ توانایی حفظ بقای ۱۰۰ درصد در هر سه دمای یخ زدگی را داشتند. کمترین دمای کاهنده ۵۰ درصد سطح برگ (RLAT۵۰) و وزن خشک گیاه (RDMT۵۰)، به ترتیب برابر با ۵/۱۶- و ۷/۱۶- درجه سانتیگراد بود و بیشتر ژنوتیپ ها در حفظ ۵۰ درصد از صفات مذکور در دوره بازیافت موفق بودند. ژنوتیپ های MLC۸ و MLC۲۸۶ با RDMT۵۰ معادل ۷/۱۶- درجه سانتیگراد بیشترین توانایی برای حفظ وزن خشک خود را داشتند و در نقطه مقابل ژنوتیپ MLC۷۴ با RDMT۵۰ معادل ۴/۱۳- درجه سانتیگراد کمترین تحمل به سرما را ازنظر افزایش وزن خشک در دوره بازیافت داشت. به طورکلی ۳۷ ژنوتیپ از تحمل مناسبی برای مواجهه با تنش یخ زدگی برخوردار بودند بنابراین باتوجه به نتایج این آزمایش این ۳۷ ژنوتیپ عدس می توانند در برنامه به نژادی عدس برای مناطق هدف با دمای حداقل ۱۵-درجه سانتیگراد مورد استفاده قرار گیرند.
کلیدواژه های تحمل به یخ زدگی در برخی ژنوتیپ های عدس در شرایط کنترل شده:
نویسندگان مقاله تحمل به یخ زدگی در برخی ژنوتیپ های عدس در شرایط کنترل شده
جعفر نباتی
پژوهشکده علوم گیاهی، دانشگاه فردوسی مشهد
احمد نظامی
دانشکده کشاورزی و پژوهشکده علوم گیاهی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
سیده محبوبه میرمیران
گروه کشاورزی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
علیرضا حسن فرد
دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
سید سعید حجت
پژوهشکده علوم گیاهی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
عبدالرضا باقری
دانشکده کشاورزی و پژوهشکده علوم گیاهی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :