اثر تراکم بوته و آرایش کاشت بر عملکرد، اندازه سوخ و انبار مانی دو رقم پیاز خوراکی ( . Allium cepa L)

به منظور بررسی اثر تراکم بوته و آرایش کاشت بر عملکرد و اندازه سوخ در دو رقم پیاز خوراکی مروارید و زرگان، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر درکرج اجرا شد. ارقام مروارید و زرگان به صورت کشت نشایی در کرت های اصلی و دو عامل فاصله ردیف۱۰، ۱۵ و ۲۰ سانتی متر و فاصله روی ردیف ۵، ۷/۵، ۱۰و ۱۲/۵سانتی متر به صورت فاکتوریل در کرت های فرعی قرار گرفتند. بیشترین عملکرد بازارپسند به ترتیب از آرایش های کاشت ۷/۵× ۱۵ و ۱۰ × ۱۵ سانتی متر (تراکم های ۸۸/۸ و ۶۶/۷بوته در متر مربع) به میزان ۷۳/۷ و ۶۷/۶ تن در هکتار حاصل شد. با کاهش تراکم، درصد وزنی پیازهای کوچک در رقم مروارید از ۳۸/۳۱ درصد به ۶/۵۷درصد و در رقم زرگان از ۶۴/۱۲درصد به ۱۲/۷۷درصد کاهش یافت. در رقم مروارید با کاهش تراکم درصد پیازهای بزرگ، دوقلو و گردن کلفت به ترتیب از ۳/۱۹درصد به ۱۹/۸۵درصد و از ۷/۹۲ درصد به ۲۹/۴۱درصد افزایش نشان داد. در رقم زرگان همزمان با کاهش تراکم تا ۶۶/۷ بوته در متر مربع (آرایش کاشت ۱۰ × ۱۵ سانتی متر)، میزان پیازهای متوسط از ۳۵/۷۸ درصد به ۸۵/۱۵ درصد افزایش یافت. در مدت انبارمانی، رقم مروارید در کلیه آرایش های کاشت متناظر نسبت به رقم زرگان درصد جوانه زنی و پوسیدگی کمتری داشت. بر اساس نتایج این پژوهش، برای ارقام مروارید و زرگان به ترتیب آرایش های کاشت ۷/۵ × ۱۵ و ۱۰ × ۱۵ سانتی متر به دلیل مصرف کمتر نشاء در مقایسه با تراکم های بیشتر توصیه می شود.