بررسی وضعیت شادکامی و ارتباط با برخی متغیرهای جمعیت شناختی در دانشجویان پیراپزشکی

سابقه و هدف : در سال های اخیر با گسترش روان شناسی مثبت نگر، مطالعه شادکامی محور اساسی پژوهش های این حیطه بوده است. نظر به اهمیت شایان شادابی در کلیه ابعاد زندگی، تحقیق حاضر با هدف شناسایی وضعیت شادکامی دانشجویان پیراپزشکی انجام شد .   مواد و روش ها : این مطالعه توصیفی بر روی ۳۲۰ نفر از دانشجویان پیراپزشکی که به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند، انجام شد. اطلاعات توسط پرسشنامه شادکامی آکسفورد جمع آوری گردید.   یافته ها : به طور کلی رابطه معنی دار بین نمره شادکامی و جنسیت وجود نداشت( ۰۵ /۰ p= ). گزاره های عامل " حرمت خود " و " رضایت خاطر " تنها برطبق رشته تحصیلی معنی دار بود(۰۵/۰ p< ) و همچنین گزاره های عامل " بهزیستی فاعلی " برحسب مقطع تحصیلی و رشته تحصیلی معنی دار بود(۰۵/۰ p< ) . سایر گزاره های پرسشنامه آکسفورد بر حسب متغیرهای دموگرافیک اختلاف معنی داری نداشت (۰۵/۰ p> ).   استنتاج : یافته های تحقیق نشان داد که شادکامی دانشجویان به رشته تحصیلی و مقطع تحصیلی بستگی دارد و متغیرهای سن، جنس و وضعیت تاهل ارتباط معنی داری با شادکامی نداشتند.

کلیدواژه ها:

Happiness ، students ، universities ، psychology ، شادکامی ، دانشجویان ، دانشگاه ها ، روانشناسی