شیوع همسرآزاری علیه مادران در دوران بارداری و پس از زایمان در ایران

سابقه و هدف: همسرآزاری به عنوان یکی از انواع خشونت های خانگی است که اگر در دوره بارداری شایع باشد می تواند پیامدهای نامطلوبی برای مادر و نوزاد ایجاد نماید. این مطالعه به منظور تعیین شیوع همسرآزاری علیه مادران در دوران بارداری و پس از زایمان و عوامل وابسته به آن انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر اساس میزان بروز مرگ مادر در شش استان ایران در سال ۱۳۹۴ انجام گرفت. در هر استان ۲۴ مرکز بهداشتی دولتی به طور طبقه ای و تصادفی انتخاب شدند. در هر مرکز منتخب ۱۵ تا ۲۰ مادری که حداقل با یک بار مراقبت دوره بارداری تحت پوشش بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها به طور هم زمان از پرونده بهداشتی و مصاحبه با مادران جمع آوری و در نرم افزار SPSS۱۸ در سطح معناداری ۰۵/۰α> مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در بین ۲۷۰۴ مادر شرکت کننده در مطالعه، میزان شیوع خشونت جسمی در طول دوران بارداری و پس از زایمان ۸/۱۰ درصد و میزان خشونت روحی ۲۸ درصد بود. از بین ۳۱ متغیر مورد بررسی با همسرآزاری، ارتباط ۱۰ متغیر هم با همسرآزاری جسمی و هم با همسرآزاری روحی معنی دار بود(۰۵/۰خشونت جسمی و ۶ متغیر با خشونت روحی به تایید رسید(۰۵/۰همسرآزاری در مادران ایرانی برخلاف مستندات ثبتی موجود در پرونده خانوار، بسیار قابل ملاحظه است و ضرورت دارد ارائه دهندگان خدمات سلامت نسبت به پیشگیری و یا تعدیل آن اقدامات متناسب انجام دهند.

کلیدواژه ها:

domestic violence ، physical violence ، psychological violence ، prevalence ، violence ، pregnancy ، همسرآزاری ، خشونت جسمی ، خشونت روحی ، شیوع خشونت ، دوره بارداری.