بررسی برخی صفات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی میوه توت فرنگی (Fragaria ×ananassa Duch.) رقم های سلوا و کاماروسا در بسترهای مختلف کشت بدون خاک

به منظور ارزیابی برخی خصوصیات ارقام گلخانه ای توت فرنگی در بستر های کشت آلی و گیاهی در سیستم کشت بدون خاک، آزمایشی در قالب طرح اسپلیت پلات بر پایه بلوکهای کامل تصادفی در ۳ تکرار در گلخانه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان در سال ۱۳۹۷ اجرا شد. فاکتور اصلی بستر کشت در چهار سطح شامل سطوح مختلف ورمی کمپوست (۳۰ و ۵۰ درصد) و پیت ماس ( ۳۰ و ۵۰ درصد) در ترکیب با پرلیت بود. دو رقم سلوا و کاماروسا به عنوان فاکتور فرعی مورد استفاده قرار گرفتند. وزن تک میوه در بسترهای کشت پیت ماس / پرلیت (۵۰:۵۰ ) و ورمی کمپوست/ پرلیت (۵۰:۵۰) بیشترین مقدار بود. بسترهای حاوی ورمی کمپوست، آنتوسیانین و TSS/TA بیشتری نسبت به بسترهای حاوی پیت ماس داشتند. رقم کاماروسا نسبت به رقم سلوا به ترتیب ۴۰/۴۵ و ۱۴/۱۹ درصد میوه بد شکل و TSS/TA کمتر و میزان ۲۰/۴۸ درصد آنتوسیانین بیشتری داشت. رقم کاماروسا در بسترهای حاوی ورمی کمپوست بیشترین مقدار ویتامین ث و رقم سلوا در بستر ورمی کمپوست/ پرلیت (۵۰:۵۰) بیشترین TSS و کمترین اسیدیته را داشت. با توجه به هدف تولید، اهمیت غذایی، بهداشتی و توسعه بازار پسندی و همچنین صرفه اقتصادی و در دسترس بودن بسترهای کشت در داخل کشور، کاشت ارقام گلخانه ایی مانند رقم کاماروسا در بستر ورمی کمپوست/ پرلیت (۵۰:۵۰) پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

آنتوسیانین ، پیت ماس ، ورمی کمپوست ، ویتامین ث