پیش بینی آسیب پذیری در برابر استرس بر اساس صفات شخصیت و تاب آوری در زنان قربانی خشونت خانگی (مطالعه موردی زنان حاشیه نشین شهر کرمانشاه)

هدف از انجام پژوهش حاضر پیش بینی آسیب پذیری در برابر استرس بر اساس صفات شخصیت و تاب آوری در زنان قربانی خشونت خانگی شهر کرمانشاه می باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نوع روش تحقیق توصیفی– پیمایشی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش مورد نظر را کلیه زنان حاشیه نشین شهر کرمانشاه تشکیل می دهند که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تعداد ۱۵۶ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و پرسشنامه های مقیاس نشانگان استرس سید خراسانی و صدقیانی (۱۳۷۷)، فرم کوتاه پرسشنامه پنج عاملی نئو (NEO-FFI)، کاستا و مک کری(۱۹۸۵) و مقیاس تاب آوری کونور و دیویدسون (۲۰۰۳) بین آنان توزیع گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش با توجه به فرضیه تحقیق، از همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند گانه استفاده شد. نتایج نشان داد که صفات شخصیت و تاب آوری در زنان قربانی خشونت می تواند آسیب پذیری در برابر استرس را در آنها پیش بینی کند. لذا پیشنهاد می شود در حاشیه های شهر به دلیل مشکلات عدیده مانند فقر و اعتیاد زنان مورد حمایت اجتماعی بیشتری قرار بگیرند و مهارت های تاب آوری در آنها آموزش داده شود تا آسیب پذیری در برابر استرس کاهش پیدا کند.

کلیدواژه ها:

استرس ، صفات شخصیت ، خشونت ، تاب آوری ، زنان حاشیه نشین