بررسی اثر افزودن نانو رس بر خواص فیلم دولایه آگار/ ژلاتین ماهی حاوی نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 143
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IFST-14-1_003
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
فیلم دولایه آگار/ژلاتین حاوی نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم (TiO۲) (۲ درصد وزنی- وزنی) و نانو رس (با غلظت های ۳، ۵، ۱۰ درصد وزنی- وزنی)، به وسیله ترکیب در بستر فیلم ژلاتین به روش قالب ریزی و طی ۲ مرحله تولید شد و ویژگی های ساختاری، فیزیکی، مکانیکی و نوری فیلم تولیدی موردمطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که اضافه کردن ۲ درصد TiO۲ به فیلم دولایه باعث کاهش بیش از ۱۵ درصدی نفوذپذیری نسبت به بخار در فیلم دولایه می شود. همچنین، نرخ جذب آب و میزان رطوبت با اضافه کردن ۲ درصد TiO۲ افزایش پیدا کرد. استفاده از نانو ذرات TiO۲ به طور قابل توجهی خاصیت نفوذپذیری فیلم دولایه را در برابر نور UV بهبود بخشید به طوری که با افزودن ۲ درصد وزنی- وزنی TiO۲ خاصیت نفوذپذیری نور نسبت به فیلم آگار/ ژلاتین کاهش و کدورت فیلم تولیدی افزایش یافت. از طرفی، نتایج نشان داد که افزودن ۳ درصد نانورس (وزنی- وزنی) به فیلم آگار/ ژلاتین حاوی ۲ درصد TiO۲ (وزنی- وزنی) حلالیت و مقاومت کششی فیلم تولیدی به ترتیب از ۴۱/۳۱ درصد و ۵۵/۱۱ مگاپاسکال به ۲۴/۳۳ درصد و ۴۳/۱۸ مگاپاسکال افزایش یافت. افزودن غلظت های ۵ و ۱۰ درصد (وزنی- وزنی) نانو رس باعث کاهش حلالیت فیلم های تولیدی از ۴۱/۳۱ درصد برای فیلم آگار/ ژلاتین شاهد به ۰۹/۲۶ و ۴۹/۲۱ درصد شد. همچنین، افزودن غلظت های مختلف نانو رس به فیلم دولایه حاوی ۲% TiO۲ باعث کاهش معنی دار عبور نور، شاخص سفیدی، جذب آب و کدورت در فیلم های تولیدی به ویژه در غلظت ۱۰% شد. نتایج حاصل نشان داد که استفاده از غلظت ۵ درصد نانو رس در فیلم آگار/ ژلاتین حاوی۲ درصد TiO۲ خواص فیزیکی، مکانیکی و نوری (با در نظر گرفتن کدورت) بهتری در مقایسه با سایر تیمارها داشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید مهدی اجاق
گروه فرآوری محصولات شیلاتی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
اکبر وجدان
گروه فرآوری محصولات شیلاتی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
مهدی عبدالهی
دانشگاه تکنولوژی چالمرز، گوتنبرگ، سوئد.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :