بررسی رابطه بین بهزیستی روانشناختی، ذهن آگاهی با اضطراب اجتماعی کودکان ۷ تا ۱۲ ساله ناحیه ۵ مشهد در دوران کرونا

از ماه دسامبر ۲۰۱۹ نوع جدیدی از ویروس کرونا (کوید ۱۹) که از ووهان چین سرچشمه گرفته بود، در سطح جهانی مورد توجه جدی قرار گرفت (ژیانگ و همکاران، ۲۰۲۰) و به یکی از بحران های اصلی تبدیل شده است. دامنه همه گیری این بیماری، مردم همه ملل، قاره ها، نژادها و اقتصاد جهانی را تحت تاثیر قرار داده است (آدامز و وال، ۲۰۲۰). این بیماری نوع از بیماری بسیار مسری است که به دلیل سندرم حاد تنفسی ویروس کرونا ایجاد شود (لی و همکاران، ۲۰۲۰). در این مدت قرنطینه سازی کل جوامع و تعطیلی مراکز تفریحی، آموزشی و. . . بسیاری از جنبه های زندگی مردم را تحت تاثیر قرار داده و انزوای اجتماعی را در افراد افزایش داده است (کیو و همکاران، ۲۰۲۰). علاوه بر این مطالعات اخیر در مورد ویروس کرونا نشان داده که اضطراب ناشی از بیماری ویروس کرونا و قرنطینه سازی خانواده ها، سلامت روان خانواده ها و کودکان را مستعد بروز نشانه های اختلالات روانشناختی می سازد (شهیاد و محمدی، ۱۳۹۹). همچنین بسیاری از افراد در این دوران کرونا پاسخ های مربوط به استرس یا اضطراب ناشی از ترس از آلوده شدن، ترس از تماس با اشیا ء یا سطحی آلوده، ترس از افراد آلوده و ناقل، ترس از عوامل اقتصادی- اجتماعی و حتی کابوس و افکار مزاحم دارند (تیلور، ۲۰۲۰). هم چنین تعطیلی مدارس و قرنطینه کردن خانگی دانش آموزان به دلیل شیوع بیماری کرونا، روی سلامت جسمی و روانی کودکان نیز تاثیرگذار است. کم شدن فعالیت فیزیکی کودکان، بوجود آمدن محرک های استرس زا در منزل مانند ترس از مبتلا شدن، افکار ناخوشایند، کمبود ارتباط با هم کلاسی ها، دوستان، کمبود فضای مناسب برای فعالیت های فیزیکی در خانه و هم چنین ترس و اضطراب پدر و مادر می تواند اثرات ماندگاری روی سلامت روان کودکان داشته باشد (وانگ و همکاران، ۲۰۲۰). (شیرزادی، شیرزادی و لشکامی، ۱۳۹۹).

کلیدواژه ها:

بهزیستی روانشناختی ، ذهن آگاهی ، اضطراب اجتماعی ، ناحیه ۵ مشهد ، دوران کرونا