مطالعه موردی پخش آلاینده ها با استفاده از داده های برج هواشناسی بوشهر

این مقاله به پتانسیل آلایندگی در بوشهر به کمک مدل پخش گاوس پرداخته است. در این پژوهش انحراف معیار قائم مدل به سبب نبود داده های سرعت اصطکاکی و طول مونیون-ابکوف، از روابط هاسکر-اسمیت، ارتفاع خیزش پلوم از روش بریگز و ارتفاع لایه آمیخته از روش هیفتر به دست آمد. برای تعیین کلاس های پایداری، از داده های تابش خورشیدی و گرادیان قائم دما و برای اجرای مدل، از داده های برج هواشناسی بوشهر در سال ۲۰۱۶ استفاده شده است.   نتایج حاصل از اجرای مدل نشان داد که در موقعیت برج هواشناسی بوشهر در فصل زمستان، آلاینده های فرضی از شمال به سوی جنوب برج پخش می شود در حالی که نحوه پخش آنها در تابستان از شمال غرب به جنوب شرق و همچنین از جنوب به سوی شمال است. این تفاوت می تواند به سبب قوی بودن نسیم دریا به خشکی در تابستان و ضعیف بودن آن در زمستان باشد. قسمتی از آلاینده فرضی نیز به دلیل وجود مولفه جنوبی باد سالانه، به سوی شمال پخش می شود. در فصل های بهار و پاییز نیز نحوه پخش آلاینده ها متفاوت است. در فصل بهار که باد غالب در ارتفاع ۱۰۰ متری برج هواشناسی بوشهر شمال غربی است، آلاینده ها بیشتر به سوی جنوب شرق پخش می شوند در حالی که در فصل پاییز فراوانی باد شمالی بیشتر است و آلاینده های فرضی بیشتر به سوی جنوب پخش می شوند. همچنین بررسی روش های برآورد ضرایب مدل گوس نشان داد که روابط هاسکر-اسمیت با در نظرگرفتن طول زبری سطح برای منابع نقطه ای که فاقد داده های سرعت باد اصطکاکی و طول مونیون-ابکوف هستند، روش مناسبی است.

کلیدواژه ها:

برج هواشناسی ، مدل پخش گاوس ، فرمول هاسکر-اسمیت ، الگوریتم هیفتر