مکانیابی خطا درشبکه های موردی مبتنی بر الگوریتم ژنتیک

شبکه های موردی شامل مجموعه ای از گره های توزیع شده است که بدون هیچ زیرساخت یا مدیریت مرکزی، یک شبکه موقت را تشکیل میدهند. همانند سایر سیستمها، شبکه های موردی باید با خرابی اجزاء شبکه که توسط عوامل محیطی و یا با فرسوده شدن دستگاه ها اتفاق میافتد، مقابله کند. از اینرو یک روش برای تشخیص و مکانیابی خطای شبکه به شدت مورد نیاز است. مکانیابی خطا جنبه اصلی و اساسی مدیریت خطا در شبکه های موردی است که اطمینان پذیری و بقای سیستم را تضمین میکند. در چند سال گذشته مسئله خطایابی در شبکه های موردی دقت و توجه زیادی برای مدیریت شبکه جلب کرده است. توجه به پژوهشهای مختلف در این زمینه نشان دهنده تاثیر منفی هر یک از اجزای معیوب و خراب در اطمینان پذیری و بقای سیستم است. بنابراین انجام تحقیقات و ارائه یک راه حل کارآمد در این زمینه ضروری میباشد. در مکانیابی خطا باید تمام اجزاء شبکه که خراب شده اند کشف شده و مشکل اصلی پیگیری گردد. با توجه به اینکه تشخیص اجزای معیوب یک مسئله NP-hard است، بنابراین ارائه الگوریتمی که بتواند در مدت زمان معقول اجرا شده و با حداقل پیچیدگی زمانی ممکن محل خطا را به شکل دقیق شناسایی کند از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مقاله روش مبتنی بر الگوریتم ژنتیک برای مکانیابی خطا در شبکه های موردی ارائه شده است. هدف از روش پیشنهادی، به حداقل رساندن هزینه تست و خطایابی در شبکه است. براساس نتایج پیاده سازی، روش پیشنهادی هزینه و مکانیابی گره های معیوب را نسبت به روشهای موجود حداقل میکند و عملکرد بهتری نسبت به روشهای دیگر در یافتن علت خطاها دارد.

کلیدواژه ها:

مکانیابی خطا ، شبکه های موردی ، الگوریتم ژنتیک ، هزینه ، تست.