ارزیابی آسیب پذیری ناشی از زلزله در منطقه ۹ شهر کرج

زلزله یکی از بلایای طبیعی است که ممکن است منجر به ایجاد خسارات و مشکلاتی در شهرها شود، در مدیریت بحران ، هرچه به مراحل قبل از بحران توجه شود، مدیریت پس از بحران بهتر انجام خواهد شد. از آنجا که بررسی آسیب پذیری در مرحله پیشبینی مدیریت بحران مطرح می شود و به سایر مراحل کمک می کند، در نتیجه ارزیابی آسیب پذیری زلزله توسط الگویی سازمان یافته ، می تواند در مدیریت بحران زلزله ، کمک کننده باشد. در این پژوهش ، تعدادی شاخص جهت ارزیابی آسیب پذیریزلزله انتخاب شد و این شاخص ها در قالب پرسشنامه مورد غربالگری قرارگرفتند، پس از تعیین شاخص های اصلی ، توسط پرسشنامه دوم ، وزن شاخص ها بدست آمد، سپس الگوی ارزیابی آسیب پذیری زلزله در محیط های شهری طراحی گردید و این الگو در محلات منطقه ۹ کرج ، پیاده سازی شد و آسیب پذیری در این محلات مورد مقایسه قرار گرفت . نتایج حاکی از این بود که نزدیکی به گسل مهم ترین شاخص و نزدیکی به کاربری هایصنعتی ، کم اهمیت ترین شاخص در الگوی آسیب پذیری زلزله می باشند. پس از پیاده سازی الگو، نتایج نشان داد که ، محله کارخانه قند بیشترین میزان آسیب پذیری و محله مهرویلا، کمترین میزان آسیب پذیری را در برابر بحران زلزله در منطقه ۹ کرج دارند. می توان گفت به منظور کاهش آسیب پذیری زلزله در شهرها بهتر است به آموزش جامعه ، ایجاد پایگاه های اضطراری، بهبود ساخت وساز، رعایت حریم گسل و تعریض خیابان ها توجه بیشتری شود.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ، مدیریت بحران ، زلزله ، منطقه ۹ کرج