ضرورت مدیریت ساماندهی بافت های تاریخی شهری( نمونه موردی شهر تبریز )

بافت های تاریخی جزیی از هویت و شناسنامه فرهنگی شهرها محسوب می شوند . میراثی که بعنوان ثروت های فرهنگی هر شهر لازم است با بهترین شیوه حفظ شده و با مدیریت شهری هوشمندانه در اختیار نسل های آتی قرار گیرد . اکتر این بافت های تاریخی در هسته مرکزی شهر جای گرفته اند . متاسفانه با گذشت زمان جمعیت بافت های مرکزی بسیاری از شهرها جابجا شده اند ، روند فرسودگی بافت های تخلیه شده شدت یافته و این بافت ها به محل ناهنجاریهای اجتماعی تبدیل شده اند . سیاست گذاری و برنامه ریزی جامع برای بهسازی و ساماندهی بافت های قدیم شهری ضروری است چراکه محافظت از میراث تاریخی فرهنگی و توجه به سازگاری آنها با ساختارهای محیط زیست و ساختارهای فرهنگی محلی موجب توسعه پایدار شهری می شود لذا ساماندهی این بافتها یکباره رخ نمی دهد بلکه امری است پویا و پیچیده که نیازمند طراحی برنامه های هدفمند دارد و برای احیای موفق این بافت ها به شناخت دقیق بافت قدیمی و کل شهر نیاز است . این پژوهش به ضرورت بهسازی و ساماندهی این بافتهای باارزش پرداخته ضمن اینکه سعی دارد جایگاه مدیریت شهری را در محفاظت از این سرمایه های تاریخی و فرهنگی بررسی نماید. روش تحقیق از نوع توصیفی و تحلیلی می باشد .

کلیدواژه ها:

بافت تاریخی و فرسوده ، مدیریت شهری ، ساماندهی ، شهر تبریز