مطالعه نوزمین ساخت شمال و شمال غرب دامغان با استفاده از تحلیل کمیشاخص های مورفومتریکی

در نواحی فعال تکتونیکی، ویژگی های شبکه آبراهه ای و اشکال توپوگرافی امکان برآوردی کمی از روابط بینفعالیت های تکتونیکی و ریخت شناسی سطح زمین و مدل بندی تکامل مورفولوژیکی را فراهم می آورند. در اینتحقیق فعالیت تکتونیکی ناحیه شمال و شمال غرب دامغان به عنوان بخشی از واحد زمین ساخت-رسوبی البرز کهدربر دارنده گسل های آستانه، دامغان، شمال دامغان و عطاری بوده و بخش مهمی از گستره زمین لرزه تاریخی۸۵۶ میلادی قومس می باشد، مورد مطالعه قرارگرفته است. در ارزیابیه ای نئوتکتونیکی این منطقه عمده توجهبه دو پارامتر مورفومتریکی گرادیان آبراهه ها و سینوسیته پیشانی کوهستان معطوف گردیده است. با استفاده ازداده های رقومی توپوگرافی، مدل ارتفاعی رقومی(DEM)، عکس های هوایی و نقشه های زمین شناسی منطقه،پارامتر گرادیان آبراهه در ۳ حوضه اصلی و ۵۰ حوضه فرعی و سینوسیته پیشانی کوه در امتداد ۶۷ پیشانی کوهبرداشت شده است. اطلاعات برداشت شده در قالب نقشه های رقومی و در نرم افزار ArcView تهیه شده است. بابررسی نتایج به دست آمده و رسم نقشه های بیانگر میزان فعالیت تکتونیکی نسبی در مناطق مختلف و مشاهدات میدانی مشخص گردیده که در شمال دامغان و مناطق همروند با گسل های دامغان و شمال دامغان و امتداد آن هاتا گسل آستانه فعالیت تکتونیکی بیشتر بوده و می توان به عنوان سرچشمه های لرزهزا به این مناطق اشاره کرد. علاوه بر این انطباق نسبی روند خطی آنومالی ها با روند گسل های منطقه موید تاثیر گسل ها در شکل گیریعوارض مورفولوژیک سطح زمین و کارآیی شاخص های مورفومتریک در تعیین شدت نسبی فعا لیتتکتونیکیمی باشد