امنیت غذایی در کشاورزی ارگانیک و مرسوم

همگرایی عوامل محیطی ، امنیت غذایی را به یکی از مهمترین مسائل جهانی تبدیل کرده است . کشاورزی در بسترزمان، همواره دچار تغییرات گوناگونی گردیده که شرایط اقلیمی و انسان مهم ترین عامل در تغییر آن بوده ا ست ؟ تامین امنیت غذایی با استفاده از تکنیک های فعلی در تولید محصولات کشاورزی بدون تخریب محیط زیست ، از جمله تخریب خاک، از دست دادن تنوع زیستی و تغییرات آب و هوایی امکان پذیر نیست . کشاورزی ارگانیک به عنوان راه حلی برای چالش تولید مواد غذایی پایدار در نظر گرفته می شود، زیرا مواد مغذی بیشتری را باکمترین باقی مانده آفت کش ها و استفاده کمتر از نهاده ها فراهم می کند. خاکهای ارگانیک تمایل دارند خواص فیزیکی ، شیمیایی و بیولوژیکی را در دراز مدت حفظ کنند، در حالی که سطوح پایدار بهره وری را حفظ می کنند و در نتیجه تولید و ایمنی مواد غذایی طولانی مدت را تضمین می کنند. علاوه بر این ، شکاف بهره وری محصولات ارگانیک ممکن است با سرمایه گذاری بیشتر در تحقیقات و به ویژه در تکنیک های متنوع سازی برطرف شود. علاوه بر این ، شواهد علمی قوی نشان می دهد که سیستم های کشاورزی ارگانیک خدمات اکو سیستمی و مزایای اجتماعی بیشتری ارائه می کنند.کشاورزی ارگانیک نوعی کشاورزی متکی به معیارها و ضوابط خاص بوم شنا سانه ا ست که هدف آن پایداری و ایجاد امنیت و ایمنی غذایی میباشدلذا می توان دریافت که توسعه نظام کشاورزی ارگانیک در یک جامعه با امنیت غذایی آن جامعه در ارتباط است .

کلیدواژه ها:

کشاورزی ارگانیک ، شرایط اقلیمی ، امنیت غذایی ، کشاورزی پایدار ، ایمنی غذایی