بازنمود شبیه سازی فرهنگی متاثر از رسانه ها در هنرهای تجسمی معاصر بر اساس نظریه ژان بودریار (مطالعه ی موردی آثار کاترینا فریچ)

ژان بودریار معتقد است که فرهنگ در حال تولید شدن و با هدایت رسانه ها دائما در حال تغییر است. به نظر او، ما وارد عصر «شبیه ها» شده ایم. شبیه ها نشانه هایی هستند که مانند رونوشت یا الگوی اشیاء یا رویدادهای واقعی عمل می کنند. از آنجایی که رسانه ها در شبیه سازی فرهنگی نقش به­سزایی داشته و همچنین بر هنر معاصر تاثیرگذار بوده اند، هدف این مقاله با عطف به آرای بودریار، مطالعه بازنمود شبیه ­سازی فرهنگی متاثر از رسانه­ ها در آثار هنرمند معاصر آلمانی «کاترینا فریچ» بوده و در پی پاسخگویی به این سوال است که: «چگونه شبیه­ سازی فرهنگی در آثار او بازنمود پیدا کرده است؟». این مقاله با روش توصیفی – تحلیلی و تطبیقی به مطالعه آثار این هنرمند به ویژه اثر ضیافت او می پردازد. نتایج تحقیق نشان می دهد که بازنمود این شبیه­ سازی فرهنگی، وانموده­ای است که هم نظریه ­پرداز و هم هنرمند، هرکدام به سیاق خود به طور تمثیلی بیان کرده اند. وجوه اشتراک اثر کاترینا فریچ و آرای بودریار همچون تکرار و تکثیر، بازتولید، شبیه­ سازی، مصرف­گرایی، تولید نشانه ­ها و فرا واقعیت نشان می دهد که هنرمند با استفاده از تکرار و تکثیر، بازتولید، شبیه­ سازی، مصرف­گرایی و تولید نشانه­ ها، بازنمودی از شبیه­ سازی فرهنگی را با اثر خود ارائه داده است.

کلیدواژه ها:

شبیه سازی فرهنگی ، رسانه ، هنرهای تجسمی معاصر ، ژان بودریار ، کاترینا فریچ